| نام مرکز
|
:
|
دانشگاه علوم پزشکی اصفهان
|
| نوع مدرک
|
:
|
پایان نامه فارسی
|
| زبان مدرک
|
:
|
فارسی
|
| شماره رکورد
|
:
|
100290
|
| شماره مدرک
|
:
|
ت۱۲۴۰۰
|
| شماره راهنما
|
:
|
QU،۱۴۳،خ۴۷۳ب،۱۳۸۹
|
| سرشناسه
|
:
|
خرمی، مهدی
|
| عنوان
|
:
|
بررسی اثر سایتوتوکسیسیتی تعدادی از مشتقات ۱ و ۴ دی هیدروپیریدین ۳ و ۵ دی کربوکسامید بر روی رده سلولی HT-29 [پایان‌نامه]
|
| نویسنده
|
:
|
/مهدی خرمی
|
| استاد راهنما
|
:
|
؛ قدمعلی خدارحمی، افشین فصیحی، فرشید حسن‌زاده، محمود اعتباری
|
| محل تحصیل
|
:
|
دانشکده داروسازی
|
| سال تحصیل
|
:
|
، ۱۳۸۹
|
| مقطع تحصیلی
|
:
|
رشته داروسازی، دکترای حرفه‌ای
|
| تاریخ دفاع
|
:
|
1389/02/15
|
| صفحه شمار
|
:
|
ر، ۷۲ ص.: جدول، نمودار
|
| يادداشت
|
:
|
این یک پایان نامه تحقیقاتی با شماره ۳۸۶۳۷۶ است
|
| يادداشت
|
:
|
چاپی
|
| چکيده
|
:
|
MDR (Multi Drug Resistemce) به عنوان مقاومت سلولهای سرطانی به داروهای سایتوتوکسیک یا سایتوستاتیک مختلف تعریف می گردد. گزارشاتی در مورد اثر دی هیدروپیریدین ها در مهار MDR و نیز اثرات سایتوتوکسیسیتی آنها منتشر شده است. با این حال به علت عوارض جانبی زیاد هیچ کاربرد بالینی برای آنها وجود ندارد. در این طرح اثر سایتوتوکسیسیتی شش مشتق دی هیدروپیریدین که فاقد اثر مهاری روی کانال کلیسم می باشند و همچنین نیکاردیپین به صورت تنها و همراه با داروی دوکسوروبیسین مورد مطالعه قرار گرفت. رده سلولی HT- 29 (مشتق از بافت سرطان کولون) در محیط کشت RPMI کشت داده شد. ابتدا اثر سایتوتوکسیک هر ترکیب و نیکاردیپین با غلظت های پایه ۱۰ و ۲۰ میکرومولار و دوکسوروبیسین با غلظت های ۱ و ۲۰ میکرومولار مورد بررس قرار گرفت. سپس اثر سایتوتوکسیک مخلوط هر ترکیب با غلظت های ۱۰ و ۲۰ میکرومولار به همراه دوکسوروبیسین با غلظت های ۱ و ۲۰ میکرومولار مورد مطالعه قرار گرفت. پس از انکوبه کردن سلولها به مدت ۲۴ ساعت غلظت های مذکور از ترکیبات مورد مطالعه به سلولهااضافه شد و سلولها به مدت ۴۸ ساعت در انکولاتور قرار گرفتند. سپس محلول MTT اضافه شد و پس از ۳ ساعت جذب حاصل در طول موج ۵۴۰ mmو با استفاده از دستگاه ELISA مورد ارزیابی قرار گرفت. به جز ترکیب شماره ۴ و نیکاردیپین هیچکدام از ترکیبات به صورت تنها اثر سایتوتوکسیسیتی معناداری بر روی رده سلولی HT- 29 نداشتند. همچنین دوکسوروبیسین با غلظت ۱ میکرومولار نیز فاقد اثر سایتوتوکسیک معنادار بر روی رده سلولی HT- 29 می باشد. اما مخلوط ترکیبات مورد آزمایش که خود فاقد اثر سایتوتوکسیک بر روی رده سلولی HT- 29 می باشند همراه با دوکسوروبیسین با غلظتهای ۱ و ۲۰ میکرومولار میزان بقای سلولی را به میزان زیادی کاهش می دادند. همچنین هنگامی که ترکیب های شماره ۴ نیکاردیپین با دوکسوروبیسین مخلوط می شوند اثر سایتوتوکسیک آن افزایش می یابد. با توجه به نتایج بدست آمده می توان اظهار داشت که اغلب ترکیبات مورد مطالعه که خود فاقد اثر سایتوتوکسیسیتی معنادار بر روی رده سلولی HT- 29 می باشند هنگامی که با داروی دوکسوروبیسیت مخلوط می شوند احتمالا باعث کاهش مقاومت رده سلولی مذکور به دوکسوروبیسین می گردند. این امر نشان دهنده تاثیر مناسب دی هیدروپیریدین ها در مهار انواع MDR می باشد
|
| توصیفگر
|
:
|
۱. دی هیدروپیریدین‌ها.- کلیدواژه‌ها: پیریدین ها
|
|
|
:
|
دی هیدروپیریدین ها
|
|
|
:
|
سیتوتوکسیسیتی ایمونولوژیک
|
|
|
:
|
نورویش های کولون
|
|
|
:
|
مواد جمع کننده آهن
|
|
|
:
|
PYRIDINES
|
|
|
:
|
Dihydropyridines
|
|
|
:
|
Cytotoxicity, Immunologic
|
|
|
:
|
Colonic Neoplasms
|
|
|
:
|
Iron Chelating Agents
|
|
|
:
|
HT29 Cells
|
| شناسه افزوده
|
:
|
خدارحمی، قدمعلی، استاد راهنما
|
|
|
:
|
فصیحی، افشین، استاد راهنما
|
|
|
:
|
حسن‌زاده، فرشید، استاد راهنما
|
|
|
:
|
اعتباری، محمود، استاد راهنما
|
| شناسه افزوده
|
:
|
دانشکده داروسازی
|