بررسی اثر عصاره هیدروالکلی ‭Curcuma Longa‬ و عصاره آبی ‭Glycyrrhiza glabra‬ بر بهبودی ضایعات جلدی ناشی از لیشمانیا ماژور در مدل حیوانی ‭( BALB/c )‬ و پروماستیگوت های لیشمانیا ماژور در محیط کشت

/علی حسینی; ؛ فریبا جعفری، حسین حجازی، غلامرضا اصغری

خط مشی دسترسی

فارسی

X

X

جستجوی مدارک

X

تمام متن

X

منابع دیجیتالی

نام مرکز	:	دانشگاه علوم پزشکی اصفهان
نوع مدرک	:	پایان نامه فارسی
زبان مدرک	:	فارسی
شماره رکورد	:	100299
شماره مدرک	:	‭ت۱۲۴۱۹‬
شماره راهنما	:	‭QV،۷۶۶،ح۵۷۷ب،۱۳۸۹‬
سرشناسه	:	‏ حسینی ، علی
عنوان	:	بررسی اثر عصاره هیدروالکلی ‭Curcuma Longa‬ و عصاره آبی ‭Glycyrrhiza glabra‬ بر بهبودی ضایعات جلدی ناشی از لیشمانیا ماژور در مدل حیوانی ‭( BALB/c )‬ و پروماستیگوت های لیشمانیا ماژور در محیط کشت [پایان‌نامه]
نویسنده	:	/علی حسینی
استاد راهنما	:	؛ فریبا جعفری، حسین حجازی، غلامرضا اصغری
محل تحصیل	:	دانشکده داروسازی
سال تحصیل	:	، ‭۱۳۸۹‬
مقطع تحصیلی	:	رشته داروسازی، دکترای حرفه‌ای
تاریخ دفاع	:	‭1389/06/30‬
صفحه شمار	:	‮ص، ‭۸۷‬ ص.‬: جدول، نمودار
يادداشت	:	این یک پایان نامه تحقیقاتی با شماره‭ ۳۸۷۴۱۸ ‬است
يادداشت	:	چاپی
چکيده	:	لیشمانیوز جلدی یکی از مهمترین بیماری های عفونی جهان می‌باشد. داروهای متعددی در درمان لیشمانیوز به کار گرفته شده است، عوارض ناشی از آنها و مقاومت دارویی سبب توجه بیشتر به داروهایی با منشا طبیعی و موثر معطوف شده است. در این مطالعه اثر گیاهان زردچوبه و شیرین بیان در غربالگری گیاهان دارویی سنتی کشور در محیط کشت و مدل حیوانی بر لیشمانیوز جلدی بررسی شده است. پروماستیگوتهای لیشمانیا ماژور در محیط کشت ‭RPMI1640‬ کشت داده شدند پس از این که به فاز ایستای رشد خود رسیدند غلظت های مختلف عصاره زردچوبه و عصاره شیرین بیان و کورکومین به آن اضافه شد. آمفوتریسین و یک گروه بدون عصاره به عنوان کنترل انتخاب شدند. شمارش روزانه به مدت‭ ۴ ‬روز انجام شد و ‭Ic50‬ گزارش شد. آلوده کردن موش ها با تزریق زیر جلدی ‭ ۰/۱ mL‬سوسپانسیون انگلی حاوی دو میلیون پروماستیگوت لیشمانیا ماژور در قاعده دم موش های‭ ۸-۶ ‬هفته‌ای انجام شد. پس از ایجاد زخم موشها به گروه‌های‭ ۵ ‬تایی تقسیم شدند و با عصاره دو گیاه با دوزهای ‭۰/۸ ،۰/۴ ،۰/۲ g/kg )‬) هر‭ ۴ ‬روز با تزریق اطراف ضایعه به مدت‭ ۲۰ ‬روز انجام شد. اندازه گیری زخم هر هفته و برای‭ ۸ ‬هفته انجام شد. از آمفوتریسین ‭۶ mg/kg )‬) به عنوان کنترل مثبت استفاده شد. ضمن این که یک گروه هم ترکیب دو عصاره‭۰/۴ +۰/۴ g/kg )‬) دریافت کرد و یک گروه هم بدون درمان ماند. نتایج با تست های توکی و ‭t- test‬ آنالیز شد‭IC50 .‬ پس از‭ ۸۸ ‬ساعت برای زردچوبه و شیرین بیان به ترتیب‭ ۰/۰۷ ‬و‭ ۱۴/۸ ‬میلی گرم در میلی لیتر بدست آمد. در تمام گروه های دریافت کننده زردچوبه و شیرین بیان و آمفوتریسین تفاوت معنی داری بین اندازه زخم در ابتدا و انتها به وجود آمد. میانگین کاهش اندازه زخم به ترتیب برای گروه های زردچوبه و برای شیرین بیان و گروه ترکیب زردچوبه اختلاف معنی داری با کنترل آمفوتریسن نداشت ولی کاهش اندازه زخم در گروه‌های شیرین بیان تفاوت معنی داری با کنترل مثبت داشت زردچوبه در محیط کشت و مدل حیوانی اثر بهتری نسبت به شیرین بیان داشت ولی در کل اثر هر دو عصاره در کاهش اندازه زخم در مقایسه با گروه بدون درمان قابل ملاحظه بود. بنابراین بررسی اثر این دو گیاه در مطالعات انسانی توصیه می شود
توصیفگر	:	گیاهان شفابخش
	:	عصاره‌های گیاهی
	:	سالک
	:	عامل بیماری سالک
	:	زردچوبه
	:	شیرین بیان
	:	آمفوتریسین
	:	Plants, Medicinal
	:	Plant Extracts
	:	Leishmaniasis, Cutaneous
	:	Leishmania Major
	:	Curcuma Longa
	:	Glycyrrhiza glabra
	:	Amphotericin
شناسه افزوده	:	جعفری، فریبا، استاد راهنما
	:	حجازی، حسین، استاد راهنما
	:	اصغری، غلامرضا، استاد راهنما
شناسه افزوده	:	دانشکده داروسازی