بررسی مقایسه‌ای نتایج درمانی دو روش فیکساسیون داخلی با پلاک و کونزرواتیو در درمان شکستگی های یک سوم میانی شفت هومروس در بیمارستان الزهرا ( س) و آیت الله کاشانی در سال‭۱۳۸۸ -۱۳۸۷ ‬

/محمد قربان‌زاده; ؛ علیرضا ابراهیم‌زاده

خط مشی دسترسی

فارسی

X

X

جستجوی مدارک

X

تمام متن

X

منابع دیجیتالی

نام مرکز	:	دانشگاه علوم پزشکی اصفهان
نوع مدرک	:	پایان نامه فارسی
زبان مدرک	:	فارسی
شماره رکورد	:	100363
شماره مدرک	:	‭ت۱۲۴۶۸‬
شماره راهنما	:	‭WE،۸۱۰،ق۵۴۷ب،۱۳۸۹‬
سرشناسه	:	ق‍رب‍ان‍زاده‌، م‍ح‍م‍د
عنوان	:	بررسی مقایسه‌ای نتایج درمانی دو روش فیکساسیون داخلی با پلاک و کونزرواتیو در درمان شکستگی های یک سوم میانی شفت هومروس در بیمارستان الزهرا ( س) و آیت الله کاشانی در سال‭۱۳۸۸ -۱۳۸۷ ‬ [پایان‌نامه]
نویسنده	:	/محمد قربان‌زاده
استاد راهنما	:	؛ علیرضا ابراهیم‌زاده
محل تحصیل	:	دانشکده پزشکی
سال تحصیل	:	، ‭۱۳۸۹‬
مقطع تحصیلی	:	رشته جراحی ارتوپدی، دکترای تخصصی
تاریخ دفاع	:	‭1389/02/30‬
صفحه شمار	:	‮ ‭۶۶‬ص.‬: جدول، نمودار
يادداشت	:	این یک پایان نامه تحقیقاتی با شماره‭ ۳۸۹۰۰۱ ‬است
يادداشت	:	چاپی
چکيده	:	شکستگی های شفت هومروس می توانند با استفاده از روش های درمانی غیر جراحی درمان شوند. در شکستگی های شفت هومروس ازروش های جراحی ‭intramedullary fixation‬ و ‭plate fixation‬ به جای درمان های غیر جراحی استفاده کرده‌اند و نشان داده شده است که در بیماران فوق نیاز به ‭bracing‬ بعد از عمل کاهش می یابد و حرکات اندام ها زودتر شروع می شود. این مطالعه یک مطالعه کارآزمایی بالینی و آینده نگر بود که در بیمارانی که در سال‭ ۸۸ ‬و‭ ۱۳۸۷ ‬به علت شکستگی یک سوم میانی هومروس ناشی از تروما به بیمارستان الزهرا (س) و آیت الله کاشانی مراجعه کرده بودند و بالاتر از‭ ۱۵ ‬سال داشتند انجام شد. نمونه گیری به صورت غیر احتمالی آسان بود. بیماران در دو گروه‭ ۱۹ ‬نفری تقسیم شدند که یک گروه تحت درمان کونزرواتیو و گروه دیگر تحت درمان جراحی قرار گرفتند. جهت جمع آوری اطلاعات از سن، جنس، زمان جوش خوردگی کامل، زمان برگشت به فعالیت نرمال و عوارض ( جوش نخوردن، تاخیر جوش خوردن، بد جوش خوردن، عفونت زخم، خشکی اندام فوقانی) مدت نیاز به فیزیوتراپی برای حرکت نرمال اندام فوقانی، نوع درمان ( کونزرواتیو- فیکاسیون با پلاک) و کل هزینه درمان استفاده شد. اطلاعات به دست آمده در ‭spss 15‬ با آزمون‌های ‭T- test, X2‬ آنالیز شد و ‭P<0/05‬ معنی‌دار می‌باشد. در این مطالعه مجموعا‭ ۳۸ ‬بیمار در قالب دو گروه‭ ۱۹ ‬نفری مورد ارزیابی قرار گرفتند.‭ ۱۹ ‬بیمار مبتلا به شکستگی یک سوم میانی شفت هومروس تحت عمل فیکساسیون داخلی با پلاک قرار گرفتند،‭ ۱۹ ‬بیمار مبتلا تحت درمان کونزرواتیو قرار گرفتند. در بیماران تحت عمل فیکساسیون داخلی با پلاک‭ ۲ ‬نفر(‭ ۱۰/۵ ‬درصد) دچار عوارض بعد از عمل شده‌اند و در گروه بیماران تحت درمان کونزرواتیو‭ ۶ ‬نفر (‭ ۳۱/۶ ‬درصد) دچار عوارض بعد از عمل شده‌اند. آزمون آماری ‭Chi- square‬ نشان داد که فراوانی عوارض در بیماران در دو گروه مورد مطالعه تفاوت معنی داری داشته است و در گروه بیماران تحت درمان کونزرواتیو بیشتر بوده است. در بیماران تحت عمل فیکساسیون داخلی میانگین زمان جوش خوردن کامل در‭ ۹/۱۵ ‬مثبت و منفی‭ ۱/۴ ‬هفته اتفاق افتاده است و در گروه بیماران تحت درمان کونرزواتیو‭ ۱۱/۷ ‬مثبت و منفی‭ ۴/۳ ‬هفته اتفاق افتاده است. آزمون آماری ‭T- test‬ نشان داد که میانگین زمان جوش خوردن کامل در دو گروه مورد مطالعه تفاوت معنی داری داشته است و در گروه بیماران تحت درمان کونزررواتیو بیشتر طول کشیده است. در درمان شکستگی های یک سوم میانی شفت هومروس میزان هزینه درمان در روش فیکساسیون داخلی بیشتر از درمان کونزرواتیو است ولی عوارض، زمان جوش خوردن کامل، زمان بازگشت به فعالیت نرمال و نیاز به درمان‌های جانبی مانند فیزیوتراپی در بیمارانی که تحت درمان کونزرواتیو قرار گرفته بودند به طور معنی داری بیشتر از بیمارانی است که تحت درمان با روش فیکساسیون داخلی قرار گرفته‌اند
توصیفگر	:	۱. شکستگی بازو.- کلیدواژه‌ها: شکستگی های بازو
	:	شانه
	:	ثابت نگهدارنده‌های داخلی
	:	عوارض پس از عمل جراحی
	:	Humeral Fractures
	:	Shoulder
	:	Internal Fixators
	:	Postoperative Complications
	:	Fracture Fixation, Intramedullary
شناسه افزوده	:	ابراهیم‌زاده، علیرضا، استاد راهنما
شناسه افزوده	:	دانشکده پزشکی