مقایسه فراوانی نسبی جهش ژن پروترومبین ‭( G۲۰۲۱۰ A )‬ در مبتلایان به سکته مغزی‭ ۱۸ ‬تا‭ ۵۰ ‬ساله مراجعه کننده به بیمارستان الزهرا در سال‭ ۱۳۸۶ ‬و گروه شاهد

/نجمه سید آقا میری; ؛ محمد سعادت‌نیا، منصور صالحی; ؛ رسول صالحی

خط مشی دسترسی

فارسی

X

X

جستجوی مدارک

X

تمام متن

X

منابع دیجیتالی

نام مرکز	:	دانشگاه علوم پزشکی اصفهان
نوع مدرک	:	پایان نامه فارسی
زبان مدرک	:	فارسی
شماره رکورد	:	100634
شماره مدرک	:	‭ت۱۲۸۰۱‬
شماره راهنما	:	‭WL،۳۵۵،س۸۹۳م،۱۳۸۹‬
سرشناسه	:	سیدآقامیری، نجمه
عنوان	:	مقایسه فراوانی نسبی جهش ژن پروترومبین ‭( G۲۰۲۱۰ A )‬ در مبتلایان به سکته مغزی‭ ۱۸ ‬تا‭ ۵۰ ‬ساله مراجعه کننده به بیمارستان الزهرا در سال‭ ۱۳۸۶ ‬و گروه شاهد [پایان‌نامه]
نویسنده	:	/نجمه سید آقا میری
استاد راهنما	:	؛ محمد سعادت‌نیا، منصور صالحی
استاد مشاور	:	؛ رسول صالحی
محل تحصیل	:	دانشکده پزشکی
سال تحصیل	:	، ‭۱۳۸۹‬
مقطع تحصیلی	:	رشته پزشکی، دکترای حرفه‌ای
تاریخ دفاع	:	‭1389/05/31‬
صفحه شمار	:	‮ ‭۶۱‬ص.‬: مصور
يادداشت	:	این یک پایان نامه تحقیقاتی با شماره‭ ۳۸۶۰۸۶ ‬است
يادداشت	:	چاپی
چکيده	:	استروک در بالغین جوان بیماری شناخته شده لیکن غیر معمولی است. مکانیسم استروک در بالغین جوان علیرغم تحقیقات وسیع کلینیکی و آزمایشگاهی بسیار کم شناخته شده است. ریسک فاکتورهای کلاسیک مانند: هایپرتانسیون، دیابت، مصرف سیگار و الکل و ... نمی توانند علت بسیاری از استروکها را توضیح دهند. بسیاری از تحقیقات اخیرارتباط بین وجود فاکتورهای انعقادی مانند فاکتور‭ ۷ ‬لیدن و موتاسیون پروترومبین را به عنوان ریسک فاکتور در شکل گیری استروک مطرح کرده اند. لیکن علیرغم تحقیقات اخیر هنوز ارتباط بین وجود فاکتور لیدن و لزوم بررسی بیشتر در این زمینه را مطرح می کند. این مطالعه به روش مورد شاهد، با روش نمونه‌گیری آسان بر روی مجموعا‭ ۷۶ ‬فرد‭ ۱۸ ‬تا‭ ۵۰ ‬ساله در قالب دو گروه شامل‭ ۲۲ ‬بیمار مبتلا به استروک ایسکمیک (‭ ۱۵ ‬مرد و‭ ۷ ‬زن) به عنوان گروه مورد و‭ ۵۴ ‬نفر از افراد سالم (‭ ۱۷ ‬مرد و‭ ۳۷ ‬زن) به عنوان گروه شاهد به مدت‭ ۲۶ ‬ماه( اول مهر‭ ۸۶ ‬تا پایان آبان‭۸۸ ‬) در بیمارستان الزهرای اصفهان انجام شد. افراد مورد مطالعه پس از شرح حال و بررسی از نظر دارا نبودن ریسک فاکتورهای کلاسیک استروک، وارد مطالعه شدند. از خون وریدی هر فرد جمع آوری شده و برای جداسازی ‭DNA‬ ، انجام ‭PCR‬ و ژل الکتروفورز به آزمایشگاه گروه ژنتیک دانشکده پزشکی انتقال یافت. پروترومبین در هیچ یک از بیماران مورد مطالعه یافت نشد در یک مورد از اعضای گروه کنترل، این جهش به طور هتروزیگوت دیده شد. براساس نتایج این مطالعه با وجود اثبات اثر جهش ژن پروترومبین ‭( G20210A)‬ در بروز ترومبوزهای وریدی به نظر نمی رسد این فاکتور به عنوان یک عامل مستقل بتواند ریسک فاکتوری برای ایجاد استروک ایسکمیک در افرادی که ریسک فاکتور دیگری ندارند در نظر گرفته شود
توصیفگر	:	۱. سکته مغزی عروقی.- کلیدواژه‌ها: انفارکتوس مغزی
	:	نرسیدن خون به مغز
	:	حادثه مغزی- عروقی
	:	جهش
	:	Cerebral Infarction
	:	Ischemia
	:	Cerebrovascular Accident
	:	Mutation
	:	Factor V
شناسه افزوده	:	دانشکده پزشکی