مقایسه نتایج درمانی دررفتگی مکرر قدامی شانه به دو روش آرتروسکوپیک بنکارت و بریستو

منو

" مقایسه نتایج درمانی دررفتگی مکرر قدامی شانه به دو روش آرتروسکوپیک بنکارت و بریستو "
/علی رضا روضاتی ؛ ابوالقاسم زارع زاده، محمد دهقانی

نام مرکز	:	دانشگاه علوم پزشکی اصفهان
نوع مدرک	:	پایان نامه فارسی
زبان مدرک	:	فارسی
شماره رکورد	:	101163
شماره مدرک	:	‭ت۱۳۴۱۷‬
شماره راهنما	:	‭WE،۸۱۰،ر۸۳۷م،۱۳۹۰‬
سرشناسه	:	روضاتی، علی رضا
عنوان	:	مقایسه نتایج درمانی دررفتگی مکرر قدامی شانه به دو روش آرتروسکوپیک بنکارت و بریستو [پایان‌نامه]
نویسنده	:	/علی رضا روضاتی
استاد راهنما	:	؛ ابوالقاسم زارع زاده، محمد دهقانی
محل تحصیل	:	دانشکده پزشکی
سال تحصیل	:	، ‭۱۳۹۰‬
مقطع تحصیلی	:	رشته ارتوپدی، دکترای تخصصی
صفحه شمار	:	‮ ‭۴۶‬ص.‬: مصور، جدول، نمودار
يادداشت	:	این یک پایان نامه تحقیقاتی با شماره‭ ۳۹۰۱۰۰ ‬است
يادداشت	:	چاپی
چکيده	:	دررفتگی شانه شایع ترین در رفتگی مفاصل بزرگ است. دررفتگی شانه معمولا به سمت قدام رخ می دهد. در بیمارانی که متعاقب اولین دررفتگی دچار دررفتگی مکرر و درواقع ناپایداری مفصل شانه می گردند مداخله جراحی ضروری است. روش های جراحی متعددی برای پایدار سازی این مفصل ارائه شده است. در این مطالعه نتایج درمانی دو روش آرتروسکوپیک بنکارت و جراحی باز به روش بریستو در درمان دررفتگی مکرر قدامی شانه با یکدیگر مقایسه شده اند. نوع مطالعه از نوع کارآزمایی بالینی بوده و محل مطالعه بخش ارتوپدی بیمارستان های الزهرا و آیت الله کاشانی اصفهان و زمان مطالعه سال‭ ۹۰-۸۷ ‬بوده است. بیمارانی که به دلیل دررفتگی مکرر قدامی شانه کاندید عمل جراحی شده بودند به طور تصادفی به دو گروه تقسیم شدند. گروه اول به روش آرتروسکوپی بنکارت و گروه دوم به روش بریستو تحت درمان قرار گرفتند. بعد از عمل جراحی ارزیابی شانه با استفاده از معیارهای ‭ASES, UCLA, CONSTANT, ROWE‬ انجام شده و تاثیردرمانی هر روش با مقایسه تغییرات مذکور تعیین شد. اطلاعات بدست آمده وارد رایانه شده و بوسیله نرم افزار‭SPSS‬ تجزیه وتحلیل شد. پس از درمان‭ ۶ ‬نفر‭ ۱۶/۲۲‬درصد وضعیت نامناسبی از نظر اسکور ‭POWE‬ داشتند ( نمره کمتر از‭۷۵ ‬) که‭ ۱ ‬نفرشان از گروه بریستو و‭ ۵ ‬نفر از گروه بنکارت بودند ‭ ۵/۲۶)‬درصد در مقابل‭ ۲۷/۷۸ ‬درصد‭. (‬ همچنین‭ ۹ ‬نفر‭ ۱۴/۳۲ ‬درصد دارای وضعیت مناسب (نمره‭۷۵-۸۹ ‬) بودند که شامل‭ ۶ ‬نفر از گروه بریستو و‭ ۳ ‬نفر از گروه بنکارت بودند(‭ ۳۱/۵۸ ‬درصد در مقابل‭ ۱۶/۶۷ ‬درصد) و بالاخره‭ ۲۲ ‬نفر‭ ۵۹/۴۶ ‬درصد وضعیت عالی داشتند که‭ ۱۲ ‬نفرشان از گروه بریستو و‭ ۱۰ ‬نفرشان از گروه بنکارت بودند (‭ ۶۳/۱۶ ‬درصد در مقابل‭ ۵۵/۵۶ ‬درصد)و برحسب آزمون دقیق فیشر، وضعیت بیماران دو گروه تفاوت معنی دار نداشت‭.(p= 0.15)‬ نتیجه گیری کلی که می توان از این مطالعه داشت این است که دو روش بریستو وبنکارت بر حسب اسکورهای مورد اشاره تفاوت معنی داری با هم نداشتند ولی طبق برخی پارامترها از جمله عوامل عملکردی، شدت درد و مصرف داروهای مسکن و همچنین میزان روتاسیون داخلی، روش بریستو مطلوب تر از روش بنکارت بوده است . از این رو می توان در شرایط یکسان و در صورتی که کنترا اندیکاسیونی برای استفاده از روش بریستو وجود نداشته باشد، این روش را به روش بنکارت ترجیح داد
توصیفگر	:	۱. دررفتگی مفصل شانه.- کلیدواژه‌ها: دررفتگی شانه- جراحی
	:	مفصل بینی
	:	Shoulder Dislocation- surgery
	:	Arthroscopy
شناسه افزوده	:	زارع زاده، ابوالقاسم، استاد راهنما
	:	دهقانی، محمد، استاد راهنما
شناسه افزوده	:	دانشکده پزشکی