بررسی مقایسه‌ای تاثیر تزریق پیش داروی اندانسترون با ترکیب کتامین - میدازولام بر لرز حین عمل بدنبال بیحسی نخاعی

/سارا محمدصادقی; ؛ محمدرضا صفوی، عظیم هنرمند

خط مشی دسترسی

فارسی

X

X

جستجوی مدارک

X

تمام متن

X

منابع دیجیتالی

نام مرکز	:	دانشگاه علوم پزشکی اصفهان
نوع مدرک	:	پایان نامه فارسی
زبان مدرک	:	فارسی
شماره رکورد	:	101172
شماره مدرک	:	‭ت۱۳۳۸۴‬
شماره راهنما	:	‭WO،۱۷۹،م۳۴۷ب،۱۳۹۱‬
سرشناسه	:	محمدصادقی، سارا
عنوان	:	بررسی مقایسه‌ای تاثیر تزریق پیش داروی اندانسترون با ترکیب کتامین - میدازولام بر لرز حین عمل بدنبال بیحسی نخاعی [پایان‌نامه]
نویسنده	:	/سارا محمدصادقی
استاد راهنما	:	؛ محمدرضا صفوی، عظیم هنرمند
محل تحصیل	:	دانشکده پزشکی
سال تحصیل	:	، ‭۱۳۹۱‬
مقطع تحصیلی	:	رشته پزشکی، دکترای حرفه‌ای
تاریخ دفاع	:	‭1391/03/17‬
صفحه شمار	:	‮ح،‭۷۵‬ ص.‬: جدول، نمودار
يادداشت	:	این یک پایان نامه تحقیقاتی با شماره‭ ۳۸۹۴۲۱ ‬است
يادداشت	:	چاپی
چکيده	:	پروسه هیپوترمی مرکزی که طی بیحسی موضعی ایجاد می شود و نیز آزاد شدن سیتوکاینها طی جراحی می تواند لرز ناخوشایند و استرس زا رابرای بیمار بدنبال داشته باشد. پیامدهای این لرز از قبیل افزایش مصرف اکسیژن و تولید دی اکسیدکربن، افزایش برون ده قلبی و رهایی کاتکولامین ها در سیستم گردش خون بخصوص در مبتلایان در مبتلایان به بیماری های قلبی - عروقی مشکل ساز است. اثربخشی ترکیب کتامین - میدازولام بر کاهش لرز نشان داده شده است. اما با عوارضی از قبیل افت فشار خون، توهم، تهوع و استفراغ همراه بوده است. مکانیسم آنتاگونیستی ‭5-ht3‬ در تنظیم دمای بدن مشخص نیست ولی ممکن است مربوط به جلوگیری از بازجذب سرتونین در هیپوتالاموس قدامی باشد. اثربخشی انداسترون که یک آنتاگونیست ‭5-ht3‬ است، طی چندین مطالعه نشان داده شده است که با عوارضی از قبیل برادیکاردی همراه بوده است. بر اساس نتایج جستجوی ما تا بحال اثربخشی این دو ترکیب بر لرز حین عمل طی بیحسی نخاعی مقایسه نشده است. لذا بر آن شدیم تا طی مطالعه‌ای به مقایسه ی تاثیر تزریق پیش داروی اندانسترون با ترکیب کتامین- میدازولام بر لرز حین عمل بدنبال بیحسی نخاعی بپردازیم. دراین مطالعه‭ ۹۰ ‬بیمار کاندید عمل جراحی تحت بی حسی نخاعی انتخاب و به روش تصادفی به سه گروه‭ ۳۰ ‬نفره تقسیم شدند. گروه اول تحت تزریق پیش داروی اندانسترون، گروه دوم تحت تزریق کتامین و میدازولام و گروه سوم تحت تزریق نرمال سالین قرار گرفتند. طبق اطلاعات ما سه گروه از نظر سن، جنس، ‭BMI‬ ، ‭ASA‬، مدت عمل، سطح بلوک حسی و سطح هوشیاری اختلاف معنی داری با یکدیگر نداشتند. همچنین از نظر متغیرهای همودینامیک نیز ‭MAP)‬، ‭HR‬ و ‭(SPO2‬ سه گرووه اختلافی نداشتند. درجه حرارت مرکزی و محیطی نیز در طی عمل هر‭ ۱۰ ‬دقیقه اندازه گیری شد؛ که سه گروه از این نظر نیز با هم اختلافی نداشتند. از نظر عوارض و مصرف افدرین، آتروپین و متوکلوپرامید نیز اختلافی بین سه گروه وجود نداشت. اما مصرف مپریدین به وضوح در گروه کنترل بیشتر بود و از نظر آماری نیز اختلاف معنی دار بود. از نظر بروز لرز در سه گروه از زمان‭ ۱۰ ‬دقیقه تا‭ ۱۲۰ ‬دقیقه در تمام بازه های زمانی اختلاف وجود داشت و در گروه کنترل بیشتر از گروه‌های آنداسترون و کتامین - میدازولام بود. در حالیکه دو گروه انداسترون و کتامین - میدازولام از این نظر اختلاف معنی داری نداشتند. از آنجا که در متغیرهای پایه شامل سن، جنس،‭BMI‬، ‭ASA‬، مدت عمل، سطح بلوک حسی، وضعیت هوشیاری و درجه حرارت محیطی و مرکزی و عوارض سه گروه با هم اختلاف معنی دار نداشتند می توان گفت اثر مخدوش کنندگی این عوامل، به احتمال زیاد خنثی گردیده و نتایج بدست آمده را می توان به نوع داروی مصرفی و تاثیر مستقیم آن در پیشگیری از بروز لرز نسبت داد. از نظر متغییر های همودینامیک نیز شامل فشار خون سیستولیک و دیاستولیک ، ضربان قلب و ‭Spo2‬ تفاوت معنی داری بین سه گروه مشاهده نشد. لذا می توان به ‭safe‬ بودن آنها به عنوان پیش داروی بیهوشی و عدم تاثیر در وضعیت همودینامیک اطمینان داشت. از نظر مصرف داروهای افدرین، متوکلوپرامید و آتروپین نیز اختلاف معنی داری بین سه گروه مشاهده نشد. از نظر مصرف مپریدین بین دو گروه آندانسترون و کتامین - میدازولام اختلافی وجود نداشت، اما به صورت واضح مصرف مپریدین در گروه دریافت کننده‌ی نرمال سالین بیشتر از گروه های دریافت کننده‌ی نرمال سالین بیشتر از گروه های دریافت کننده ی اندانسترون و کتامین - میدازولام بود که احتمالا به علت بروز بیشتر لرز درجات بالا در گروه نرمال سالین به نسبت گروه های اندانسترون و کتامین- میدازولام می باشد و می تواند موید این موضوع باشد که داروهای اندانسترون و کتامین - میدازولام قادر به کاهش لرز حین بی حسی اسپینال می باشند. تعداد بیمارانی که پس از بی حسی دچار لرز شدند در دو گروه کتامین - میدازولام و اندانسترون به طور معنی داری کمتر از گروه نرمال سالین بود و از طرفی خود این دو گروه در فراوانی لرز با هم اختلافی ندارند. این نتیجه گیری نیز می تواند نشان دهنده ی این موضوع باشد که اندانسترون و کتامین - میدازولام باعث کاهش لرز حین بی حسی اسپاینال می شوند. بنابراطلاعات ما تاثیر اندانسترون و ترکیب کتامین- میدازولام بر کاهش لرز حین بیحسی نخاعی نسبت به گروه کنترل قابل توجه بوده و می توان اندانسترون را به عنوان یک داروی کاهنده لرز حین عمل مورد استفاده قرار داد
توصیفگر	:	۱. تجویز دارو پیش از عمل جراحی.- کلیدواژه‌ها: پیش دارو
	:	عوارض حین عمل جراحی
	:	عوارض پس از عمل جراحی
	:	بی حسی نخاعی
	:	لرزه
	:	داروهای ضد درد
	:	کتامین
	:	میدازولام
	:	بیهوشی
	:	Premedication
	:	Intraoperative Complications
	:	Postoperative Complications
	:	Anesthesia, spinal
	:	Shivering
	:	Analgesics
	:	Ketamine
	:	Midazolam
	:	Anaesthesia
	:	Ondansetron
شناسه افزوده	:	صفوی، محمدرضا، استاد راهنما
	:	هنرمند، عظیم، استاد راهنما
شناسه افزوده	:	دانشکده پزشکی