اثر گرلین بر آنژیوژنز در دو مدل ‭matrigel plug‬ و ایسکمی ‭Hind Limb‬ در موش های نر چاق و کنترل

/زویا طاهر گورابی; ؛ مجید خزاعی; ؛ بهمن رشیدی

خط مشی دسترسی

فارسی

X

X

جستجوی مدارک

X

تمام متن

X

منابع دیجیتالی

نام مرکز	:	دانشگاه علوم پزشکی اصفهان
نوع مدرک	:	پایان نامه فارسی
زبان مدرک	:	فارسی
شماره رکورد	:	101599
شماره مدرک	:	‭ت۱۴۰۵۹‬
شماره راهنما	:	‭WG،۱۶۹،گ۷۵۶‮الف‬،۱۳۹۲‬
سرشناسه	:	‏‏ طاهر گورابی‏ زویا
عنوان	:	اثر گرلین بر آنژیوژنز در دو مدل ‭matrigel plug‬ و ایسکمی ‭Hind Limb‬ در موش های نر چاق و کنترل [پایان‌نامه]
نویسنده	:	/زویا طاهر گورابی
استاد راهنما	:	؛ مجید خزاعی
استاد مشاور	:	؛ بهمن رشیدی
محل تحصیل	:	دانشکده پزشکی
سال تحصیل	:	، ‭۱۳۹۲‬
مقطع تحصیلی	:	رشته فیزیولوژی پزشکی، دکترای تخصصی
صفحه شمار	:	‮ط، ‭۱۴۹‬ ص.‬: مصور، جدول، نمودار
يادداشت	:	این یک پایان نامه تحقیقاتی به شماره‭ ۱۸۹۱۴۲ ‬است
يادداشت	:	چاپی
چکيده	:	امروزه چاقی و بیماری های مرتبط با آن به دلیل افزایش سریع در سراسر دنیا به عنوان یک تهدید جدی برای جوامع بشری به شمار می‌روند. بافت چربی به دلیل توانایی اش در افزایش و کاهش یافتن سریع و دینامیک در وضعیت مازاد یا کمبود انرژی یک بافت منحصر به فرد پلاستیک در نظر گرفته می‌شود که آنژیوژنز و سیستم عروقی نقش قطعی در این پلاستیسیتی دارند. گرلین یک هورمون پپتیدی عمدتا مشتق از معده علاوه بر اثراتش در دریافت غذا، تنظیم اشتها و هومئوستاز انرژی در سالیان اخیر به علت اثرات متعدد قلبی- عروقی به عنوان یک هورمون موثر بر هورمون قلبو عروق شناخته شده است. برای انجام این مطالعه‭ ۷۶ ‬موش نر ‭C57BL/6‬ با وزن تقریبی‭ ۱۵ -۲۰ ‬گرم به طور تصادفی دو دسته کلی چاق و کنترل تقسیم شدند. جهت القاء چاقی از رژیم غذایی پرچرب ‭Laboatories BioServ )‬ شامل‭ ۵۹ ‬درصد چربی،‭ ۲۷ ‬درصد کربوهیدرات و‭ ۱۴ ‬درصد پروتئین) به مدت‭ ۱۴ ‬هفته استفاده شد. بعد از این مدت هر گروه از موش های چاق و کنترل به‭ ۵ ‬زیرگروه تقسیم شدند. پس از ده روز حیوانات توزین گردیده و قند خونشان با گلوکومتر تعیین گردید و به روش ‭servical dislocation‬ کشته شدند. خونگیری از آنها جهت اندازه‌گیری سطح سرمی فاکتورهای ‭NO,sVEGFR1, VEGF‬، لپتین، ‭hsCRP, IL- 6‬، انسولین، تری گلیسرید و توتال کلسترول به عمل آمد. همچنین ماتریژول بافت های عضله اسکلتی و قلب برداشته شده و در فرمالین‭ ۱۰ ‬درصد جهت بررسی میزان تراکم مویرگی قرار گرفتند. به علاوه بافت چربی اپی دیدیم نیز جهت بررسی تعداد، اندازه سلول بافت چربی و آئورت سینه‌ای جهت بررسی تشکیل رگه‌های چربی خارج گردید.در این مطالعه نسبت تعداد مویرگ به هر فیبر عضله اسکلتی ‭( cap/ fiber )‬ در عضله دچار ایسکمی بین گروه چاق و کنترل تفاوت معنی داری نداشت. اما رژیم غذایی پرچرب آپوپتوز را در عضله اسکلتی ایسکمیک افزایش داد. درمان با گرلین در تعداد مویرگ / تعداد فیبر و آپوپتوز عضله اسکلتی تغییری ایجاد نکرد. رژیم غذایی پرچرب به طور معنی داری آنژیونز ( تعداد سلول های ‭(CD30+‬ را در ماتریژل و عضله قلب نسبت به رژیم غذایی استاندارد افزایش داد. اما گرلین تغییری در آنها در گروه چاق و کنترل ایجاد نکرد. رژیم غذایی پرچرب به طور معنی داری سطح سرمی لپتین، انسولین و ‭NO‬ را افزایش داد. در حالیکه تاثیری بر سطح سرمی ‭VEGA‬ و ‭sVEGFR1‬ نداشت. درمان با گرلین سطح سرمی ‭VEGF‬ را افزایش و سطح لپتین و ‭NO‬ را در حیوانات چاق کاهش داد. تعداد سلول های چربی در گروه چاق نسبت به کنترل کاهش در حالیکه اندازه آنها افزایش معنی داری یافت. تشکیل رگه‌های چربی در آئورت در گروه چاق نیز نسبت به کنترل افزایش یافت و تجویز گرلین نتوانست مشخصات سلول های چربی در آئورت و تشکیل رگه های چربی را در گروه چاق و کنترل تغییر دهد. اگرچه تجویز سیستمیک گرلین سطح سرمی لپتین و ‭NO‬ را در موش های چاق کاهش و ‭VEGF‬ را افزایش داد اما نتوانست آنژیونز را در عضله اسکلتی ایسکمیک، ماتریژل و عضله قلب تغییر دهد. مطالعات بیشتری در خصوص اثر گرلین بر آنژیوژنزلازم است
توصیفگر	:	رگ‌زایی مجدد ماهیچه قلب
	:	چاقی
	:	موش های صحرایی
	:	نرسیدن خون به عضو
	:	Myocardial Ischemia
	:	Obesity
	:	Rats
	:	Ischemia
	:	Angiogenesis Inducing Agents
	:	Ghrelin
شناسه افزوده	:	خزاعی، مجید، استاد راهنما
	:	رشیدی، بهمن، استاد مشاور
شناسه افزوده	:	دانشکده پزشکی