This page uses JavaScript and requires a JavaScript enabled browser.Your browser is not JavaScript enabled.
This page uses JavaScript and requires a JavaScript enabled browser.Your browser is not JavaScript enabled.
خط مشی دسترسی
درباره ما
ثبت نام
راهنما
فارسی
ورود
صفحه اصلی
X
جستجو
X
جستجوی مدارک
X
تمام متن
X
منابع دیجیتالی
جستجوی مدارک
تمام متن
منابع دیجیتالی
گالری
کتابخانه شخصی
پرسش و پاسخ
تازه ها
خطا
رکورد قبلی
رکورد بعدی
نام مرکز
:
دانشگاه علوم پزشکی اصفهان
نوع مدرک
:
پایان نامه فارسی
زبان مدرک
:
فارسی
شماره رکورد
:
101604
شماره مدرک
:
ت۱۴۰۶۳
شماره راهنما
:
WL،۱۰۲/۳،ج۹۶۴ت،۱۳۹۱
سرشناسه
:
جهرمی دستجردی، ملیحه
عنوان
:
تاثیر داروهای آنتی دپرسانت سرترالین و پاروکستین بر تمایز نوروژنیک سلول های بنیادی مشتق از بافت چربی انسان [پایاننامه]
نویسنده
:
/ملیحه دستجردی جهرمی
استاد راهنما
:
؛ شهناز رضوی، نوشین امیرپور
محل تحصیل
:
دانشکده پزشکی
سال تحصیل
:
، ۱۳۹۱
مقطع تحصیلی
:
رشته علوم تشریحی، کارشناسی ارشد
صفحه شمار
:
۶۳ص.: مصور،جدول، نمودار
يادداشت
:
این یک پایان نامه تحقیقاتی با شماره ۳۹۱۲۳۵ است
يادداشت
:
چاپی
چکيده
:
در حال حاضر تحقیقات مختلفی در زمینه افزایش تعداد سلول های عصبی حاصل از تمایز از طریق اضافه نمودن فاکتورهای مختلف صورت گرفته است. از جمله، میتوان به تاثیر داروهای آنتی دپرسانت بر نوروژنژ، عمدتا در شرایط In Vivo اشاره کرد. با توجه به محدودیت مطالعات در زمینه تاثیر داروهای آنتی دپرسانت و اثرات متناقض آن در تمایز سلول های بنیادی جنینی و آستروسیت در شرایط In Vitro و همچنین ب علت مزایای سلول های بنیادی مشتق از بافت چربی و اینکه تا کنون اثر نوروژنیک هیچ یک از داروهای آنتی دپرسانت بر تمایز سلول های بنیادی مشتق از بافت چربی بررسی نگردیده است. تصمیم گرفته شد که در این مطالعه تاثیر دو داروی موثر در درمان اختلالات عصبی بر تمایز نوروژنیک سلول های بنیادی مشتق از بافت چربی بررسی گردد. سلول های بنیادی مزانشیمی جدا شده از بافت چربی انسانی بعد از قرار گرفتن در مدیوم تمایز نورونی همراه با ۰/۵ mMداروی سرترالین و ۱ mMداروی پاروکستین توسط تست MTT به منظور اندازهگیری میزان حیات سلولی ( تعداد سلول) و بررسی تکثیر سلولی در مسیر تمایز به سمت عصب و توسط تکنیک ایمونوسایتوشیمی به منظور ارزیابی تمایز عصبی و تعیین مارکرهای عصبی سلول های تمیار شده بررسی شدند. آزمون MMT نشان داد که بین جذب نوری گروه تیمار با ۱ mMداروی پاروکستین نسبت به گروه کنترل در روز چهارم و روز ششم از لحاظ آماری اختلاف معنی داری وجود دارد. همچنین بین جذب نوری گروه تیمار با ۰/۵ mMداروی سرترالین نسبت به گروه کنترل در روز ششم از لحاظ آماری احتلاف معنی داری وجود دارد. نتایج تکنیک ایمنوسیتوشیمی نشان داد که درصد سلول های بیان کننده Nestin در گروه تیمار با ۰/۵ mMداروی سرترالین نسبت به گروه کنترل اختلاف معنی داری وجود ندارد. اما در گروه تیمار با ۱ mMداروی پاروکستین نسبت به گروه کنترل افزایش معنیداری وجود دارد. همچنین آنالیز آماری کاهش معنی داری را در بیان GFAP در گروههای تیمار نسبت به گروه کنترل نشان داد. به علاوه از لحاظ آماری تفاوت معنی داری در بیان MAP2 بین گروه های تیمار و کنترل وجود نداشت. مطالعه ما نشان داد که ۱ mMداروی پاروکستین باعث افزایش تکثیر سلول های بنیادی مشتق از بافت چربی در زمان تمایز شد همچنین بیان مارکرهای عصبی مانند Nestin و MAP2 را افزایش داد اما ۰/۵ mMداروی سرترالین اگرچه بعد از شش روز تکثیر سلولی را افزایش داد ولی بیان مارکرهای عصبی را کاهش داده و باعث القاء نوروژنز در سلول های بنیادی مشتق از بافت چربی نشد
توصیفگر
:
۱. نورون ها.- کلیدواژهها: داروهای ضد افسردگی
:
کشت یاخته
:
بافت عصبی
:
تمایز یاخته
:
Antidepressive Agents
:
Cell Culture
:
Nerve Tissue
:
Cell Differntiation
:
Sertraline
:
Adipose Tissue
شناسه افزوده
:
رضوی، شهناز، استاد راهنما
:
امیرپور، نوشین، استاد راهنما
شناسه افزوده
:
دانشکده پزشکی
http://elib.mui.ac.ir/site/catalogue/101604
آدرس ثابت
پیشنهاد خرید
نقد
|
پیوستها
|
موجودی
|
نظرسنجی
عنوان :
نام فایل :
نوع عام محتوا :
نوع ماده :
فرمت :
سایز :
عرض :
طول :
تاثیر داروهای آنتی دپرسانت سرترالین و پاروکستین بر تمایز ...
jahromi dastjerdi malihea.pdf
پایان نامه فارسی
متن
application/force-download
302 KB
85
85
نمایش
دانلود
کلیه حقوق معنوی این نرم افزار متعلق به شرکت پارس آذرخش می باشد