کاربرد مدل همگروهی جامع ‭( Comprehensive cohort design )‬ در بررسی تاثیر ویتامین دی بر مقاومت به انس...

منو

" کاربرد مدل همگروهی جامع ‭( Comprehensive cohort design )‬ در بررسی تاثیر ویتامین دی بر مقاومت به انسولین در بیماران دیابتی نوع دو "
/مصطفی واحدیان ؛ محمدرضا مراثی

نام مرکز	:	دانشگاه علوم پزشکی اصفهان
نوع مدرک	:	پایان نامه فارسی
زبان مدرک	:	فارسی
شماره رکورد	:	101763
شماره مدرک	:	‭ت۱۴۲۹۸‬
شماره راهنما	:	‭QU،۱۷۳،و۱۳۵ک،۱۳۹۲‬
سرشناسه	:	واحدیان، مصطفی
عنوان	:	کاربرد مدل همگروهی جامع ‭( Comprehensive cohort design )‬ در بررسی تاثیر ویتامین دی بر مقاومت به انسولین در بیماران دیابتی نوع دو [پایان‌نامه]
نویسنده	:	/مصطفی واحدیان
استاد راهنما	:	؛ محمدرضا مراثی
محل تحصیل	:	دانشکده بهداشت
سال تحصیل	:	، ‭۱۳۹۲‬
مقطع تحصیلی	:	رشته اپیدمیولوژی، کارشناسی ارشد
صفحه شمار	:	‮ ‭۷۷‬ص.‬: جدول
يادداشت	:	این یک پایان نامه تحقیقاتی با شماره‭ ۱۱۹۱۱۰۵۰۶۰۲ ‬است
يادداشت	:	چاپی
چکيده	:	دیابت شایعترین اختلال آندوکرین در جهان می‌باشد. بروز و شیوع در حال رشد دیابت نیاز به روش های نوآورانه برای مدیریت و پیشگیری و کاهش خطرات این بیماری را به طور برجسته نشان می‌دهد. برخی شواهد نشان می‌دهند مصرف ویتامین دی یکی از این اقدامات پیشگیرانه است‌که نقش بالقوه‌ای در کاهش پیشرفت دیابت نوع‭۲ ‬، مقاومت به انسولین، عدم تحمل به گلوکز و سندرم متابولیک دارد. طراحی این مطالعه به صورت کارآزمایی بالینی تصادفی شده یک سوکور در کنار یک گروه موازی ترجیحی از بیماران در گروه درمان و مقایسه در غالب یک مدل همگروهی جامع بود که در شهر قم در سال‭ ۱۳۹۱ ‬انجام شد. نمونه‌های این مطالعه‭ ۱۲۰ ‬بیمار دیابتی بودند که به صورت‭ ۵۸ ‬بیمار داوطلب تصادفی شده (‭ ۲۹ ‬مداخله و‭ ۲۹ ‬کنترل) و‭ ۶۲ ‬بیمار داوطلب ترجیحی (‭ ۴۱ ‬مداخله و‭ ۲۱ ‬بدون مداخله) تخصیص داده شدند. تعداد‭ ۱۸ ‬بیمار به علت عدم همکاری در مراجعه به آزمایشگاه از مطالعه خارج شدند. برای گروه‌های مداخله در گروه‌های تصادفی شده و ترجیحی قرص ویتامین‭D ‬ به میزان‭ ۵۰۰۰۰ ‬واحد بین المللی به صورت خوراکی یک بار هر هفته به مدت سه ماه ( سیزده هفته) و جهت گروه کنترل تصادفی شده از دارونما دقیقا با همان شرایط تجویز شد گروه ترجیحی بدون مداخله هیچ دارویی دریافت نکردند و به مدت سه ماه تحت مطالعه بودند. سطوح انسولین و قند خون ناشتا در ابتدا و انتهای مطالعه و همچنین سطح ویتامین دی در ابتدای مطالعه اندازه‌گیری گردید. مقاومت به انسولین از طریق ‭HOMA- IR‬ تعریف و محاسبه شد. جهت تجزیه و تحلیل داده‌ها از آزمون ‭ANCOVA‬ استفاده شد. در گروه تصادفی میانگین و انحراف معیار قند خون ناشتا قبل از مداخله در گروه درمان و پلاسبو به ترتیب‭ ۱۷۴/۴ ‬مثبت و منفی‭ ۵۶/۷ ‬و‭ ۱۸۶/۵ ‬مثبت و منفی‭ ۶۸/۳ ‬و انسولین ناشتا به ترتیب‭ ۸/۴ ‬مثبت و منفی‭ ۵/۱ ‬و‭ ۷/۱ ‬مثبت و منفی‭ ۷/۳ ‬بود و همچنین میانگین و انحراف معیار نمایه ‭HOMA- IR‬ در گروه درمان قبل از مداخله‭ ۳/۶ ‬مثبت و منفی‭ ۲/۵ ‬و بعد از مداخله به‭ ۳/۲ ‬مثبت و منفی‭ ۲/۶ ‬کاهش یافت. از نتایج مطالعه حاضر در زمینه تاثیر ویتامین دی بر سطح گلوکز خون ناشتا و مقایسه آن با مطالعات مشابه چنین استنباط می‌شود که دریافت هفتگی‭ ۵۰۰۰۰ ‬واحد بین المللی ویتامین دی در بیماران دیابتی در گروه تصادفی شده بر کاهش قند خون ناشتا و مقاومت به انسولین تاثیر دارد و در گروه ترجیحی ( همگروهی) بر کاهش قند خون ناشتا و مقاومت به انسولین تاثیر ندارد
توصیفگر	:	۱. ویتامین دی.- کلیدواژه‌ها: ویتامین D
	:	مقاومت به انسولین
	:	دیابت شیرین غیر وابسته به انسولین
	:	مدل های آماری
	:	قند خون
	:	Vitamin D
	:	Insulin Resistance
	:	Diabetes Mellitus, Non-Insulin-Dependent
	:	Models, Statistical
	:	Blood Glucose
شناسه افزوده	:	مراثی، محمدرضا، استاد راهنما
شناسه افزوده	:	دانشکده بهداشت