مقایسه مارکرهای سطحی ‭( CD14، CD44 )‬ در سلول های بنیادی مشتق از چربی ‭( ADSCs )‬، کندروسیت های تمایز یافته از ‭ADSCs‬ در داربست آلژینات و کندروسیت های طبیعی

/روناک زارعی; ؛ بتول هاشمی بنی، ابراهیم اسفندیاری; ؛ علی والیانی

خط مشی دسترسی

فارسی

X

X

جستجوی مدارک

X

تمام متن

X

منابع دیجیتالی

نام مرکز	:	دانشگاه علوم پزشکی اصفهان
نوع مدرک	:	پایان نامه فارسی
زبان مدرک	:	فارسی
شماره رکورد	:	101843
شماره مدرک	:	‭ت۱۴۹۰۷‬
شماره راهنما	:	‭WE،۳۰۰،ز۱۳م،۱۳۹۲‬
سرشناسه	:	زارعی، روناک
عنوان	:	مقایسه مارکرهای سطحی ‭( CD14, CD44 )‬ در سلول های بنیادی مشتق از چربی ‭( ADSCs )‬، کندروسیت های تمایز یافته از ‭ADSCs‬ در داربست آلژینات و کندروسیت های طبیعی [پایان‌نامه]
نویسنده	:	/روناک زارعی
استاد راهنما	:	؛ بتول هاشمی بنی، ابراهیم اسفندیاری
استاد مشاور	:	؛ علی والیانی
محل تحصیل	:	دانشکده پزشکی
سال تحصیل	:	، ‭۱۳۹۲‬
مقطع تحصیلی	:	رشته علوم تشریحی، کارشناسی ارشد
صفحه شمار	:	‮ذ، ‭۶۹‬ ص.‬: مصور، جدول
يادداشت	:	این یک پایان نامه تحقیقاتی با شماره‭ ۳۹۲۵۲۰ ‬است
يادداشت	:	چاپی
چکيده	:	امروزه در مطالعات فراوان از سلول های بنیادی مشتق از چربی ‭(ADSCs)‬ جهت مهندسی بافت غضروف استفاده می شود. بیشتر مطالعاتی که تاکنون در این زمینه انجام شده است پیرامون داربست ها، فاکتور های رشد و روش های تحریک مکانیکی بوده است و مطالعات کمی در زمینه تغییرات مارکرهای سطحی طی کندروژنز انجام شده است. براین اساس هدف تحقیق حاضر بررسی تغییرات مارکرهای سطحی ‭CD14‬ و ‭CD44‬ طی فرآیند کندروژنز است. بافت چربی زیر جلدی انسانی‭ ۳ ‬نفر تحت تاثیر آنزیم کلاژناز‭I ‬ تجزیه و سلول های بنیادی کشت داده شدند. از سلول های پاساژ دوم جهت بررسی مارکرهای سطحی ‭CD14‬ و ‭CD44‬ به وسیله فلوسیتومتری استفاده شد. همچنین این سلول ها در داربست آلژینات و تحت تأثیر مدیوم کندروژنیک کشت داده شدند و سلول های تمایز یافته در روز های‭ ۷ ‬و‭ ۱۴ ‬جهت بررسی مارکرهای سطحی ‭CD14‬ و ‭CD44‬ مورد استفاده قرار گرفتند. بافت غضروف مفصلی‭ ۳ ‬نفر تحت تاثیرآنزیم کلاژناز ‭II‬ تجزیه و کندروسیت های جدا شده کشت داده شدند و مارکرهای سطحی ‭CD14‬ و ‭CD44‬ در سلول های پاساژ اول مورد بررسی قرار گرفت. بیان مارکر ‭CD44‬ در‭ ۹۶/۸ ‬درصد از ‭ADSCs‬ مشخص گردید اما ‭CD14‬ در‭ ۹۸/۶ ‬درصد ازاین سلولهابیان نشد. مارکر ‭CD44‬ در سلول های بنیادی تمایز یافته در داربست آلژینات در روز‭ ۷ ‬در‭ ۹۶/۳ ‬درصد بیان شد. اما در روز‭ ۱۴ ‬در‭ ۶۸/۲ ‬درصد از سلول ها بیان شد. بیان مارکر ‭CD14‬ در این سلول ها در روز‭ ۷ ‬و‭ ۱۴ ‬به ترتیب‭ ۹۹/۷ ‬درصد و‭ ۹۹/۹ ‬درصد بود‭CD44 .‬ در کندروسیت‌های حاصل از غضروف مفصلی در‭ ۹۰/۹ ‬درصد و ۴‭CD1‬ در‭ ۱۹/۳ ‬درصد از سلول ها بیان شد. بررسی ما نشان داد مارکر ‭CD44‬ در سلول های بنیادی و سلول های تمایز یافته به کندروسیت بیان می شود. مارکر ‭CD14‬ در سلول های بنیادی بیان نمی‌شود اما در سلول‌های تمایز یافته با درصد بالا بیان می شود. بنابراین می توان پیشنهاد کرد با توجه به تغییرات مارکرهای فوق الذکر طی کندروژنز از این مارکرها جهت تشخیص کندروژنز و مقایسه‌ی سلول های تمایز یافته با کندروسیت های طبیعی استفاده کرد
توصیفگر	:	۱. غضروف.- کلیدواژه‌ها: بافت همبند
	:	غضروف مفصلی
	:	یاخته ها
	:	ایمونوهیستوشیمی
	:	بیان ژنی
	:	Connective Tissue
	:	Cartilage, Articular
	:	Collagen
	:	Cells
	:	Gene Expression
	:	Immunohistochemistry
	:	Chondrocytes
	:	Stem Cell
	:	Receptors, Cell Surface
شناسه افزوده	:	هاشمی بنی، بتول، استاد راهنما
	:	اسفندیاری، ابراهیم، استاد راهنما
	:	والیانی، علی، استاد مشاور
شناسه افزوده	:	دانشکده پزشکی