اثرات داروی دوکسپین بر یادگیری اجتنابی غیر فعال، پلاستیسیته سیناپسی و ‭TNF alpha‬ در هیپوکامپ رت های تحت استرس بی حرکتی

/علی احمد آزاد بخت; ؛ پرهام رئیسی; ؛ مریم راد احمدی

خط مشی دسترسی

فارسی

X

X

جستجوی مدارک

X

تمام متن

X

منابع دیجیتالی

نام مرکز	:	دانشگاه علوم پزشکی اصفهان
نوع مدرک	:	پایان نامه فارسی
زبان مدرک	:	فارسی
شماره رکورد	:	102296
شماره مدرک	:	‭ت۱۵۲۰۸‬
شماره راهنما	:	‭QV،۷۷/۵،آ۴۶۳‮الف‬،۱۳۹۳‬
سرشناسه	:	آزادبخت، علی احمد
عنوان	:	اثرات داروی دوکسپین بر یادگیری اجتنابی غیر فعال، پلاستیسیته سیناپسی و ‭TNF alpha‬ در هیپوکامپ رت های تحت استرس بی حرکتی [پایان‌نامه]
نویسنده	:	/علی احمد آزاد بخت
استاد راهنما	:	؛ پرهام رئیسی
استاد مشاور	:	؛ مریم راد احمدی
محل تحصیل	:	دانشکده پزشکی
سال تحصیل	:	، ‭۱۳۹۳‬
مقطع تحصیلی	:	رشته فیزیولوژی پزشکی، کارشناسی ارشد
صفحه شمار	:	‮ج، ‭۶۹‬ ص.‬: مصور، نمودار
يادداشت	:	این یک پایان نامه تحقیقاتی با شماره‭ ۳۹۳۲۸۸ ‬است
يادداشت	:	چاپی
چکيده	:	استرس تاثیر عمیقی بر دستگاه عصبی مرکزی دارد و باعث مشکلات شناختی وسیعی می شود. داروهای ضد افسردگی مانند دوکسپین علاوه بر موثر بودن بر انتقال دهنده‌های عصبی، به احتمال زیاد دارای اثرات ضد التهاب و نوروپروتکتیو می باشند. بنابراین در مطالعه حاضر اثرات دوکسپین بر یادگیری اجتنابی غیرفعال، پلاستیسیتی سیناپسی و سطح ‭TNF-alpha‬ در هیپوکامپ موش های صحرایی تحت استرس بی حرکتی مزمن بررسی شد. رت های نر به‭ ۵ ‬گروه کنترل، استرس تنها و استرس همراه با دوزهای‭ ۵ ،۱ ‬و‭ ۱۰ ‬میلی گرم داروی دوکسپین تقسیم شدند. استرس و دوکسپین به مدت‭ ۲۱ ‬روز القا شد. از تست یادگیری اجتنابی غیر فعال برای ارزیابی میزان حافظه و یادگیری استفاده شد. بعد از آن با قرار دادن الکترودهای تحریک و ثبات در مغز، اقدام به ثبت امواج حاصل از زوج تحریکات و امواج حاصل از القای ‭LTP‬ شد و در پایان میزان ‭TNF-alpha‬ در هیپوکامپ اندازه گیری شد. استرس مدت زمان تاخیر ورود رت ها به اتاق تاریک را به طور معنی داری کاهش داد. اگر چه دوکسپین در تمامی دوزها مدت زمان تاخیر برای ورود به اتاق تاریک را افزایش داد به طوری که هیچ تفاوت معنی داری بین گروه های تحت درمان و کنترل وجود نداشت. زوج پالس تسهیلی /مهاری که به صورت نسبت شیب و دامنه ‭fEPSP‬ اندازه گیری شد در تمام فواصل زمانی بین دو تحریک در گروه استرس کاهش یافت. با این وجود دوکسپین تنها با دوز ‭ ۱mg/kg‬در زوج تحریک هایی با فواصل‭ ۱۰ ‬و‭ ۲۰ ‬میلی ثانیه توانست موجب بهبود زوج پالس تسهیلی/ مهاری شود. از سوی دیگر استرس، یک و دو ساعت پس از القای ‭LTP‬ موجب کاهش دامنه ‭fEPSP‬ به صورت معناداری گردید. دوکسپین با دور ‭ ۵mg/kg‬در رت های تحت استرس دامنه ‭fEPSP‬ را پس از القای ‭LTP‬ نسبت به گروه استرس تنها، به صورت معناداری افزایش داد. استرس موجب افزایش معناداری در شیب ‭fEPSP‬ پس از الفای ‭LTP‬ نسبت به گروه کنترل شد. درحالی که دوکسپین در تمامی دوزهای مصرفی سبب کاهش معناداری در شیب نسبت به گروه استرس تنها شد. در گروه استرس، سطح ‭TNF-alpha‬ به طور قابل توجهی افزایش یافت. دوکسپین تنها در دوز ‭ ۱ mg/kg‬میزان ‭TNF-alpha‬ را کاهش داد. مطالعه حاضر پیشنهاد می کند که یادگیری و حافظه تحت تاثیر استرس قرار می گرید و دوکسپین مانع اثرات استرس بر فرایند یادگیری و افظه می شود. داده ها نشان دادند که بخشی از اثرات دوکسپین ممکن است از طریق کاهش التهاب اعمال شود
توصیفگر	:	کلیدواژه‌ها: دوکسپین
	:	داروهای ضد افسردگی
	:	تنش
	:	یادگیری
	:	حافظه
	:	Doxepin
	:	Antidepressive Agents
	:	Stress
	:	Learning
	:	Memory
شناسه افزوده	:	رئیسی، پرهام، استاد راهنما
	:	راداحمدی، مریم، استاد مشاور
شناسه افزوده	:	دانشکده پزشکی