تعیین فراوانی نسبی پاسخ درمانی آتروپین با دز بالا در نوزادان مبتلا به تنگی هایپرتروفیک مادرزادی دریچه پیلور در بیماران مراجعه کننده به بیمارستان الزهرا (س) از فروردین‭ ۸۲ ‬الی شهریور سال‭۱۳۸۳ ‬

/عاطفه باقر صاد; ؛ حیدرعلی داوری

خط مشی دسترسی

فارسی

X

X

جستجوی مدارک

X

تمام متن

X

منابع دیجیتالی

نام مرکز	:	دانشگاه علوم پزشکی اصفهان
نوع مدرک	:	پایان نامه فارسی
زبان مدرک	:	فارسی
شماره رکورد	:	102303
شماره مدرک	:	‭ت۱۵۲۱۴‬
شماره راهنما	:	‭WI،۳۸۷،ب۲۳۹ت،۱۳۸۳‬
سرشناسه	:	باقرصاد، عاطفه
عنوان	:	تعیین فراوانی نسبی پاسخ درمانی آتروپین با دز بالا در نوزادان مبتلا به تنگی هایپرتروفیک مادرزادی دریچه پیلور در بیماران مراجعه کننده به بیمارستان الزهرا (س) از فروردین‭ ۸۲ ‬الی شهریور سال‭۱۳۸۳ ‬ [پایان‌نامه]
نویسنده	:	/عاطفه باقر صاد
استاد راهنما	:	؛ حیدرعلی داوری
محل تحصیل	:	دانشکده پزشکی
سال تحصیل	:	، ‭۱۳۸۳‬
مقطع تحصیلی	:	رشته پزشکی، دکتری حرفه‌ای
صفحه شمار	:	‮ ‭۳۳‬ص.‬: جدول، نمودار
يادداشت	:	این یک پایان نامه تحقیقاتی با شماره‭ ۸۳۲۰۱ ‬است.
يادداشت	:	چاپی
چکيده	:	جهت درمان استنوز هایپرتروفیک مادرزادی دریچه پیلور غیر از روش جراحی که درمان اصلی است، روش های دارویی مثل درمان با آتروپین نیز پیشنهاد شده است. هدف از انجام این مطالعه تعیین فراوانی نسبی پاسخ درمانی آتروپین با مقدار بالا در نوزادان مبتلا به تنگی هیپرترونیک مادرزادی دریچه پیلور بود. این مطالعه یک مطالعه توصیفی است بین فروردین‭ ۸۲ ‬الی شهریور‭ ۸۳ ‬تعداد‭ ۱۶ ‬نوزاد مبتلا به استنوزهایپرتروفیک مادرزادی دریچه پیلور مراجعه کننده به بیمارستان الزهرا (س) تحت درمان با آتروپین قرار گرفتند ( با دوز ‭ ۰/۰۱mg/kg‬هر‭ ۳ ‬ساعت و بطور متوسط‭ ۵ ‬روز‭.(‬ تشخیص در همه نوزادان با سونوگرافی مورد تایید قرار گرفت. پس از‭ ۳ ‬روز ‭NPO‬ بودن نوزاد و درمان با آتروپین تغذیه نوزاد به میزان‭ ۵-۱۰ ‬آب قند از طریق ‭NGT‬ آغاز گردید که پس از تزریق وریدی آتروپین صورت می گرفت. در همه موارد مایع باقی مانده در معده در شروع تغذیه بعدی، همواره بیش از‭ ۵۰ ‬درصد مایع وارد شده به معده بود. این مساله نشانگر این نکته است که آتروپین وریدی طبق رژیم مذکور قادر به رفع انسداد خروجی معده نبود. همچنین در مواردی که پس از اتمام درمان با آتروپین سونوگرافی انجام شد نیز تغییرات محسوسی در ابعاد کانال پیلور مشاهده نگردید. عوارض مشاهده شده تاکیکاردی و فاشینگ در حدود‭ ۱/۳ ‬از نوزادان بود که با قطع همان دز برطرف می گردید. و با دزهای بعدی نیز مشاهده نشد. هیچکدام از نوزادان اضافه وزن محسوسی در طی مدت درمان با آتروپین نداشتند در نهایت تمامی‭ ۱۶ ‬مورد تحت عمل جراحی پیلور و میوتومی قرار گرفتند. اگرچه از نظر تئوری آتروپین با اثرات آنتی موسکارینی آنتی کولینزژیک خود می تواند اسپاسم و در نتیجه هایپرتروفیک بودن پیلور را بر طرف کند، از نظر عملی در مطالعه ما که بر روی‭ ۱۶ ‬نوزاد مبتلا به استنوز هایپرتروفیک مادرزادی پیلور انجام شد، رژیم درمانی مورد استفاده موثر واقع نشد و تمامی موارد در نهایت تحت عمل جراحی قرار گرفتند
توصیفگر	:	کلیدواژه‌ها: تنگی پیلور
	:	آتروپین
	:	نوزادان
	:	Pyloric Stenosis
	:	Atropine
	:	Infant
شناسه افزوده	:	داوری، حیدرعلی، استاد راهنما
شناسه افزوده	:	دانشکده پزشکی