گسترش نقش آموزشی پرستاران در اختلالات مزمن غیر واگیر: اقدام پژوهی

/ پروانه خراسانی فردوانی; ؛ مریم رسولی; ؛ سرور پرویزی، منصوره زاغری تفرشی

خط مشی دسترسی

فارسی

X

X

جستجوی مدارک

X

تمام متن

X

منابع دیجیتالی

نام مرکز	:	دانشگاه علوم پزشکی اصفهان
نوع مدرک	:	پایان نامه فارسی
زبان مدرک	:	فارسی
شماره رکورد	:	102329
شماره مدرک	:	‭ت۱۵۲۱۹‬
شماره راهنما	:	‭WY،۸۷،خ۴۳۱گ،۱۳۹۳‬
سرشناسه	:	‏ خراسانی فردوانی ، پروانه
عنوان	:	گسترش نقش آموزشی پرستاران در اختلالات مزمن غیر واگیر: اقدام پژوهی [پایان‌نامه]
نویسنده	:	/ پروانه خراسانی فردوانی
استاد راهنما	:	؛ مریم رسولی
استاد مشاور	:	؛ سرور پرویزی، منصوره زاغری تفرشی
محل تحصیل	:	دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه شهید بهشتی تهران
سال تحصیل	:	، ‭۱۳۹۳‬
مقطع تحصیلی	:	رشته پرستاری، دکترای تخصصی
صفحه شمار	:	‮ع، ‭۳۳۴‬ ص.‬: مصور ( رنگی) ، جدول، نمودار
يادداشت	:	چاپی
چکيده	:	علیرغم نیاز روزافزون به آموزش بیمار، پرستاران هنوز در ایفای نقش آموزشی دچار نقصان هستند. گسترش نقش راه‌ی است برای توسعه سازمان و ظرفیت سازی برای پاسخگویی و مسئولیت پذیری بیشتر برای آموزش بیما . اما اطلاعات کمی در مورد دانش عملی آن دردسترس است. هدف کاربردی از این مطالعه کاوش و تقویت فرآیند، ساختار و برایندهای پروژه‌ی گسترش نقش آموزشی پرستاران به رهبری پرستاران و تبیین پیامدها و سرمشق های عملی آن با توجه به اختلالات مزمن غیرواگیر بود. این مطالعه از طریق اجرای‭ ۳ ‬مرحله اصلی اقدام پژوهی در یک مرکز آموزش درمانی به همراه زیرنظام ها و فرا نظام های مربوطه از سال‭ ۲۰۱۲ ‬تا‭۲۰۱۵ ‬انجام شده است. فاز اولیه اکتشافی براساس چارچوب های مفهومی مشارکت کنندگان از هر دو عرصه‌ی بالین و دانشگاه، از طریق نمونه‌گیری هدفمند در سه گروه ( تیم حمایت گر مرکزی، کمیته‌های راهبردی / فرایندی و گروه‌های بازخوردی) سازماندهی شدند. داده‌های کمی و کیفی برای تضمین جمع‌آوری داده‌های مبتنی بر شواهد مورد نیاز برای تصمیم گیری مشارکتی به روش های مختلف جمع‌آوری و تحلیل شد. در مرحله دوم، ابتدا ابزارهای معتبر و قابل اعتماد و‭ ۳۰ ‬شاخص عینی برای پایش و حسابرسی پیشرفت پروژه در ابعاد ساختار، فرایند و برایند تدوین شد. سپس ملاحظات اداری برای نهادینه شدن برنامه از طریق طرح های لانه گزیده‌ی نظارت و حسابرسی اجرا شد. همچنین ارزشیابی کیفی در چرخه بهبود کیفیت طراحی و ارزشیابی فرم ثبت آموزش بیمار ادغام شد. در فاز سوم برای کاوش دانش عملی مرتبط با فرایند و ساختار گسترش نقش برای ارائه خدمات آموزش بیمار، از تحلیل محتوای هدایت شده و تجمعی استفاده شد. ملاحظات مربوطه به استحکام داده‌ها در اقدام پژوهی و طرح های ترکیبی از طریق روش های مختلف تلفیق و زاویه‌بندی برای داده‌ها، منابع و روش ها، مشارکت طولانی مدت پژوهشگر در عرصه، انتشار عمومی نتایج و کسب بازخوردها / نظرات و ... تامین شد. مهم ترین نتایج به دست آمده در فاز اول شامل شناسایی نقاط قوت و ضعف قابل بهبود و نیروهای تغییر و مسائل استراتژیک در خدمات آموزش بیمار، تدوین‭ ۴۳ ‬برنامه عملیاتی و‭ ۷ ‬خط مشی سازمانی برای مدیریت اجرایی شدن فرایند آموزش بیمار، همراه با معرفی ابزارهای ارزیابی و طرح های پیشنهادی در عرصه بالین بود که به تدریج در طول‭ ۳ ‬سال در عمل محقق شدند. در مرحله دوم، با وجود مقاومت طبیعی به تغییر، نقش آموزشی پرستار از نظر کمی به نسبت های مختلف در همه بخش ها گسترش یافت. در مرحله بازتاب سرمشق عملی اقدام پژوهی شامل مدلی از برنامه‌ریزی استراتژیک اقدام محور به نام فرایند ‭NEAREAR‬، همراه با ساختار سازمانی تک کاره به نام مدل سازمانی نزدیک کننده برای انتقال پذیری گسترش نقش به دیگر عرصه‌های مشابه معرفی شده است. از این پس برای تداوم برنامه و بهبود کیفیت در خدمات آموزش بیمار، استفاده بیشتر از برنامه‌های آموزشی، انگیزشی و نظارتی و همچنین تقویت زیرساخت های لازم توصیه می‌شود اگرچه آموزش بیمار در ‭CNCDs‬ موضوع اولویت در بیماران بستری نبود. ظرفیت هایی برای برخی پیشرفت ها توسط دیگر پروژه‌های مشارکتی به رهبری پرستار بین کارشناسان آموزش دهنده با تجربه و معاونت های بهداشت و درمان کشور ما وجود دارد. همچنین برای تعمیم نسبی یافته های گسترش نقش آموزشی پرستاران، استفاده از اصول ‭MAPP‬ و مهارت های رهبری تغییر پیشنهاد می‌شود که برای این منظور برنامه ها و مدل های معرفی شده برای گسترش نقش آموزشی پرستاران در این مطالعه مفید خواهد بود
توصیفگر	:	روابط پرستار و بیمار
	:	آموزش بیماران
	:	بیماری مزمن
	:	نقش
	:	Nurse-Patient Relations
	:	Patient Education
	:	Chronic Disease
	:	Role
شناسه افزوده	:	رسولی، مریم، استاد راهنما
	:	پرویزی، سرور، استاد مشاور
	:	زاغری تفرشی، منصوره، استاد مشاور
شناسه افزوده	:	دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه شهید بهشتی تهران