بررسی تاثیر یک برنامه معنوی اسلامی بر سالمندی موفق در سالمندان مبتلا به پرفشاری خون مراجعه کننده به ...

منو

" بررسی تاثیر یک برنامه معنوی اسلامی بر سالمندی موفق در سالمندان مبتلا به پرفشاری خون مراجعه کننده به مراکز سلامت شهر اصفهان در سال ۱۳۹۳ "
/ سمیه شریفی مهین معینی محمد باقر کجباف، زهرا زندیه

نام مرکز	:	دانشگاه علوم پزشکی اصفهان
نوع مدرک	:	پایان نامه فارسی
زبان مدرک	:	فارسی
شماره رکورد	:	106962
شماره مدرک	:	‭ت۱۶۵۸۷‬
شماره راهنما	:	‭WI۲۵۰،د۸۵۹‮الف‬،۱۳۹۴‬
سرشناسه	:	‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏دهقانی‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏، فائزه
عنوان	:	ارتباط میان چاقی و اختلال رفلاکس معدی- مروی در بزرگسالان ایرانی [پایان‌نامه]
نویسنده	:	/ فائزه دهقانی
استاد راهنما	:	؛ احمد اسماعیل زاده، پیمان ادیبی
محل تحصیل	:	دانشکده پزشکی
سال تحصیل	:	: ۱۳۹۴
مقطع تحصیلی	:	دکترای حرفه ای
رشته تحصیلی	:	پزشکی
صفحه شمار	:	{بدون شماره گذاری}: جدول، نمودار
يادداشت	:	این یک پایان نامه تحقیقاتی به شماره ۲۹۲۰۱۶ است.
يادداشت	:	کتابنامه انگلیسی
چکيده	:	مقدمه: چاقی، یکی از عوامل مرتبط با اختلال رفلاکس معدی- مروی می‌باشد. با این حال، یافته‌های حاصل از مطالعات انجام شده در رابطه با چاقی و رفلاکس، ضد و نقیض هستند. هدف از انجام این مطالعه، بررسی ارتباط میان چاقی با رفلاکس در گروه بزرگی از جمعیت بزرگسال ایرانی بود.روش‌ها: در این مطالعه‌ی مقطعی انجام شده روی 4457 بزرگسال، اطلاعات در مورد متغیرها با استفاده از پرسش‌نامه‌ی خود-اجرا به دست آمد. با استفاده از اندازه‌های تن‌سنجی برگرفته از این پرسش‌نامه‌، افراد بر اساس شاخص توده‌ی بدنی به سه دسته افراد با وزن طبیعی، افراد با اضافه وزن و افراد چاق و بر اساس اندازه‌ی دور کمر به سه دسته افراد با دور کمر طبیعی، افراد دارای اضافه وزن شکمی و افراد با چاقی شکمی طبقه‌بندی شدند. شیوع رفلاکس با توجه به معیارهای III ROME مشخص شد.یافته‌ها: شیوع رفلاکس معدی- مروی در بین افراد مورد مطالعه، 9/23 درصد بود. در مدل خام، افراد چاق در مقایسه با افراد با وزن طبیعی، 58 درصد شانس بیشتری برای ابتلا به رفلاکس داشتند (نسبت شانس = 58/1، 95 درصد فاصله‌ی اطمینان: 98/1-25/1)، اما با تعدیل اثر تمامی عوامل مخدوشگر، ارتباط بین چاقی و اندازه‌ی دور کمر از حالت معنی‌داری خارج شد (نسبت شانس = 06/1، 95 درصد فاصله‌ی اطمینان: 48/1-75/0). پس از تعدیل برای متغیرهای بالقوه از جمله رفتارهای تغذیه‌ای، افراد با چاقی شکمی 43 درصد شانس بیشتری برای ابتلا به رفلاکس داشتند (نسبت شانس = 43/1، 95 درصد فاصله‌ی اطمینان: 85/1-13/1)؛ با این وجود، وقتی متغیر وزن تعدیل شد، این ارتباط از حالت معنی‌داری خارج شد (نسبت شانس = 26/1، 95 درصد فاصله‌ی اطمینان: 65/1-96/0). آنالیزها به تفکیک جنس، نشان دهنده‌ی عدم وجود ارتباط بین چاقی و ابتلا به رفلاکس در مردان بود. زنان با چاقی عمومی 43 درصد و زنان با چاقی شکمی 51 درصد، شانس بیشتری برای ابتلا به رفلاکس داشتند؛ اما تعدیل بیشتر برای دور کمر و شاخص توده‌ی بدنی این ارتباط‌ها ناپدید شد. پس از تعدیل برای عوامل مخدوشگر بالقوه، ارتباط معنی‌داری بین چاقی و چاقی شکمی با تکرر و همچنین شدت علایم رفلاکس یافت نشد.نتیجه‌گیری: ارتباط مثبت معنی‌داری بین چاقی عمومی و اختلال رفلاکس معدی- مروی مشاهده شد که پس از در نظر گرفتن رفتارهای تغذیه‌ای و اثرات متقابل دور کمر، از بین رفت. افراد با چاقی شکمی نیز نسبت به افراد با دور کمر طبیعی، شانس بالاتری برای ابتلا به رفلاکس داشتند.
توصیفگر	:	رفلوی معده به مری
	:	چاقی
	:	شاخص اندام های بدن
	:	رفتار تغذیه ای
	:	سالمندان
	:	Gastroesophageal Reflux
	:	Obesity
	:	Body Mass Index
	:	Feeding Behavior
	:	Aged
شناسه افزوده	:	‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏اسماعیل زاده‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏، احمد، استاد راهنما
	:	‏ادیبی‏‏، پیمان، استاد راهنما
عنوان ترجمه شده توسط فهرست نویس	:	The Association between Obesity and Gastroesophageal Reflex (GERD) in Iranian Adults