بررسی مقایسه ای اثر سیلیمارین با تئوفیلین بر ترشح سایتوکاین های IL-4 و TNF-α بازوفیل های انسانی در ش...

منو

" بررسی مقایسه ای اثر سیلیمارین با تئوفیلین بر ترشح سایتوکاین های IL-4 و TNF-α بازوفیل های انسانی در شرایط in vitro "
/ غزاله بردباری ؛ ناهید اسکندری، علیرضا عندلیب، علی‌محمد سبزقبایی

نام مرکز	:	دانشگاه علوم پزشکی اصفهان
نوع مدرک	:	پایان نامه فارسی
زبان مدرک	:	فارسی
شماره رکورد	:	105353
شماره مدرک	:	‭ت۱۵۶۴۱‬
شماره راهنما	:	‭QW۵۶۸،ب۴۳۷ب،۱۳۹۴‬
سرشناسه	:	بردباری‏‏‏‏، غزاله
عنوان	:	بررسی مقایسه ای اثر سیلیمارین با تئوفیلین بر ترشح سایتوکاین های IL-4 و TNF-α بازوفیل های انسانی در شرایط in vitro [پایان‌نامه]
نویسنده	:	/ غزاله بردباری
استاد راهنما	:	؛ ناهید اسکندری، علیرضا عندلیب، علی‌محمد سبزقبایی
محل تحصیل	:	دانشکده پزشکی
سال تحصیل	:	، ‭۱۳۹۴‬
مقطع تحصیلی	:	رشته ایمنی شناسی، کارشناسی ارشد
صفحه شمار	:	ی، ۴۵ص.: مصور ، جدول ، نمودار
يادداشت	:	این یک پایان نامه تحقیقاتی به شماره‭ ۳۹۳۴۱۲ ‬است
چکيده	:	مقدمه: شیوع بیماری‌های آلرژیک روبه افزایش است و کنترل ودرمان آنها هزینه‌های زیادی را بر نظام سلامت تحمیل می‌کند. یکی از سلول‌های مهم در پاتوژنز بیماری‌های آلرژیک سلول‌های بازوفیل هستند. این سلول‌ها با ترشح مدیاتورهای مختلف و همچنین به عنوان منبع غنی از سایتوکاین‌ها ، نقش مهمی در مکانیسم‌های آلرژی دارند. بنابراین؛ استفاده از عواملی که باعث مهار فعالیت بازوفیل‌ها شوند، می‌توانند از نظر درمانی در کاهش پاسخ‌‌های آلرژیک مفید باشند. مطالعه حاضر اثر دو داروی سیلی‌مارین و تئوفیلین را بر روی IL-4 و TNF-α ترشحی از بازوفیل‌های خون محیطی انسان را مورد ‌بررسی قرار داده است. روش‌ها: ابتدا لکوسیت های خون محیطی با استفاده از فایکول جدا شد و بازوفیل‌های موجود بوسیله anti-IgE و LPS فعال شدند، سپس در حضور سیلی‌مارین ( به رقت 100 میکرومولار وN=5 ) یا تئوفیلین (به رقت 100 میکرومولار وN=5 )به مدت 4 یا 24 ساعت کشت داده شدند. سپس محلول رویی جدا شد (xg 450 به مدت 4 دقیقه در دمای اتاق) و در دمای 20- درجه سانتیگراد نگهداری شد. میزان IL-4 و TNF-α توسط کیت الایزا مورد ارزیابی قرار گرفت.نتایج: سیلی‌‌مارین مهارکننده موثری در مهار ترشح TNF-α بود (p=0.003). اما این دارو در مهار ترشح IL-4 اثر کمتری نشان داد، با وجود این مهار ترشح این سایتوکاین از نظر آماری معنادار بود. مقایسه بین سلول‌های تحت تاثیر سیلی‌مارین و سلول‌های تحت تاثیر تئوفیلین نشان داد که تئوفیلین مهار کننده موثرتری در ترشح IL-4 است (p=0.003).بحث: نتایج نشان دادند که سیلی‌مارین و تئوفیلین توانایی مهار ترشح TNF-α در شرایط in-vitro را دارند و از سوی دیگر سیلی مارین نسبت به تئوفیلین مهار‌کننده موثرتری بر ترشح این سایتوکاین می‌باشد. بنابراین؛ سیلی‌مارین می‌تواند کاندید خوبی با تاثیر بالا و سمیت کمتر نسبت به دیگر داروهای موجود، برای درمان‌های ضد آلرژی باشد، هر چندمطالعات دقیقتر در مورد تاثیر سیلی مارین بر ترشح سایر مدیاتورهای بازوفیل ها وسایر سلول‌های موثر در آلرژی در آینده ضروری به نظر می‌رسد.
توصیفگر	:	سیتوکین ها
	:	سیلی مارین
	:	تئوفیلین
	:	حساسیت شدید
	:	داروهای ضد حساسیت
	:	ماست سل ها
	:	Cytokines
	:	Silymarin
	:	Theophylline
	:	Hypersensitivity
	:	Anti- Allergic Agents
	:	Mast Cells
شناسه افزوده	:	اسکندری‏‏‏‏، ناهید، استاد راهنما
	:	عندلیب‏‏‏‏، علیرضا، استاد راهنما
	:	سبزقبایی، علی محمد، استاد راهنما