بررسی و مقایسه شیوع انواع ضایعات پری آپیکال دهان در بیماران مراجعه کننده به بخش آسیب شناسی دهان دانشکده دندانپزشکی اصفهان در سه دوره زمانی مختلف از سال 1367 تا 1394

/ فریماه کاظم زاده; پرویز دیهیمی

خط مشی دسترسی

فارسی

X

X

جستجوی مدارک

X

تمام متن

X

منابع دیجیتالی

نام مرکز	:	دانشگاه علوم پزشکی اصفهان
نوع مدرک	:	پایان نامه فارسی
زبان مدرک	:	فارسی
زبان اثر اصلي	:	فارسی
شماره رکورد	:	108442
شماره مدرک	:	‭ت۱۷۹۴۶‬
شماره راهنما	:	‭WU۱۴۰ ک۲۶۸ب ۱۳۹۵ ‬
سرشناسه	:	‏ کاظم زاده‏ فریماه پديدآور
عنوان	:	بررسی و مقایسه شیوع انواع ضایعات پری آپیکال دهان در بیماران مراجعه کننده به بخش آسیب شناسی دهان دانشکده دندانپزشکی اصفهان در سه دوره زمانی مختلف از سال 1367 تا 1394 [پایان نامه]
نویسنده	:	/ فریماه کاظم زاده
استاد راهنما	:	پرویز دیهیمی
محل تحصیل	:	: دانشکده دندانپزشکی اصفهان
سال تحصیل	:	، ۱۳۹۵
مقطع تحصیلی	:	دکترای حرفه ای
رشته تحصیلی	:	دندانپزشکی
تاریخ دفاع	:	۱۳۹۵
صفحه شمار	:	ط، ۶۶ص.:مصور، جدول، نمودار
يادداشت	:	شماره طرح تحقیقاتی ۳۹۴۸۴۰
چکيده	:	مقدمه : بیماری های پری اپيكال دندانی، نتیجه نهایی پولپیت های درمان نشده یا نقصان درمان های ریشه هستند. هدف این مطالعه تعیین و مقایسه ی شیوع انواع ضایعات پری آپیکال دهان برحسب متغیر های دموگرافیک در مراجعین بخش آسیب شناسی دهان دانشکده دندان پزشکی اصفهان در سه دوره ی زمانی مختلف از سال 1367 تا 1394 می باشد.مواد و روشها : در این مطالعه ی توصیفی گذشته نگر، نمونه های بیوپسی موجود در بایگانی بخش آسیب شناسی دهان دانشکده دندان پزشکی اصفهان از سال 1367 تا 1394 (دو دوره 9 ساله و یک دوره 10 ساله) مورد مطالعه قرارگرفت. ضایعات پری آپیکال بر اساس متغیر های سن، جنس، نوع ضایعه، علت ایجاد ضایعه و محل ایجاد ضایعه بررسی گردید. این متغیر ها طی سه دوره ی زمانی از سال 1367 تا 1394 با یکدیگر مقایسه شدند. جهت تحلیل داده هادر این مطالعه از نرم افزار SPSS ویرایش22 استفاده شد. بعد از جمع آوری اطلاعات، داده ها توسط آزمون های آماری کای اسکوئر، تست دقیق فیشر، آنالیزواریانس یک طرفه و توکی آنالیز شدند. (05/0=α)یافته ها: از 10686 مورد بیوپسی دهان، 582 مورد(44/5%) مربوط به ضایعات پری آپیکال بود. از 582 ضایعه پری آپیکال، 1/71% دنتال گرانولوم و3/15% کیست رادیکولر بودند و بقیه موارد با درصد شیوع بسیار کمتر پس از آن ها قرارداشتند. 4/41% در مردان و 1/58% در زنان دیده شد. شایع ترین توزیع فراوانی در گروه سنی 30-21 سال بود. شایع ترین محل درگیری در مولرهای مندیبل با 3/48% و سپس در ناحیه انسیزورهای ماگزیلا با 5/32% و مولر های ماگزیلا با 4/21%موارد بود. توزیع فراوانی ضایعات پری آپیکال در دوره اول 11%، دوره دوم9/23% و در دوره سوم 1/65% بود.نتیجه گیری: نتایج نشان داد که شیوع ضایعات پری آپیکال در دوره اخیر افزایش چشمگیری داشته است. افزایش بروز ضایعات پری آپیکال ثانویه به درمان ریشه در دوره دوم و سوم نسبت به اول موید درمان ناقص ریشه در بیماران می باشد.
توصیفگر	:	ضایعات پری آپیکال
	:	پریودنتیت آپیکال
	:	درمان ریشه
شناسه افزوده	:	‏ دیهیمی ‏ پرویز استاد راهنما
شناسه افزوده	:	‏ دانشگاه علوم پزشکی اصفهان