بررسی پایداری آنزیم لاکتوپراکسیداز تثبیت ‌شده بر روی نانوشیت های گرافن اکساید

فاطمه برزویی; ضیاءالدین صمصام شریعت،  محمدرضا مفید،  ژاله ورشو ساز

خط مشی دسترسی

فارسی

X

X

جستجوی مدارک

X

تمام متن

X

منابع دیجیتالی

نام مرکز	:	دانشگاه علوم پزشکی اصفهان
نوع مدرک	:	پایان نامه فارسی
زبان مدرک	:	فارسی
شماره رکورد	:	109960
شماره مدرک	:	‭ت۱۶۰۶۳‬
شماره راهنما	:	‭QU۱۴۰،ب۴۴۳ب،۱۳۹۴
سرشناسه	:	‏ برزویی‏ ، فاطمه
عنوان	:	بررسی پایداری آنزیم لاکتوپراکسیداز تثبیت ‌شده بر روی نانوشیت های گرافن اکساید
نویسنده	:	فاطمه برزویی
استاد راهنما	:	ضیاءالدین صمصام شریعت، محمدرضا مفید، ژاله ورشو ساز
محل تحصیل	:	داروسازی و علوم دارویی
سال تحصیل	:	۱۳۹۴
مقطع تحصیلی	:	کارشناسی ارشد
رشته تحصیلی	:	بیوشیمی بالینی
صفحه شمار	:	۸۸ص.
يادداشت	:	این پایان نامه یک طرح تحقیقاتی با شماره ۳۹۳۷۴۰ است.
چکيده	:	مقدمه: آنزیم لاکتوپراکسیداز به دلیل خواص آنتی باکتریالی که دارد بسیار مورد توجه صنایع به‌ویژه صنایع غذایی و داروسازی قرار دارد. با توجه به کاربردهای صنعتی این آنزیم، پایدارسازی آن از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. بررسی‌های آنزیماتیک بر روی گرافن اکساید نشان داده اند که گرافن اکساید یک ماتریکس بسیار ایده آل برای تثبیت بسیاری از آنزیم‌ها بوده است. بر این اساس بررسی تثبیت آنزیم لاکتوپراکسیداز جداشده از آب‌پنیر، هدف از این مطالعه بوده است.روش‌هاآنزیم لاکتوپراکسیداز طی دو مرحله رسوب‌دهی با سولفات آمونیوم 40% و 70% و یک مرحله کروماتوگرافی ستونی بر روی رزین CM-Cellulose با استفاده از بافر Tris-HCl 50 میلی مولار با 6/8 pH از آب‌پنیر جدا شد. سپس بر روی نانوشیت های گرافن اکساید تغییر یافته با گلوتارآلدهید 3% تثبیت شد. سپس کینتیک و پایداری آنزیم لاکتوپراکسیداز آزاد و تثبیت ‌شده بررسی و مقایسه گردید.نتایج آنزیم لاکتوپراکسیداز 26/10 درصد و به میزان 13/59 برابر با فعالیت ویژه 78/5 واحد در میلی لیتر، از آب‌پنیر جدا شد. و با بازده ایموبیلیزاسیون 69% بر روی نانوشیت های گرافن اکساید تثبیت شد. دمای اپتیمم آنزیم آزاد و تثبیت ‌شده به ترتیب 50 و 60 درجه سانتی گراد به دست آمد. pH اپتیمم آن‌ها نیز به ترتیب 6 و 5/7 به دست آمد. Km و Vmax آنزیم پس از تثبیت کاهش یافت و Km آن از 178mM در حالت آزاد به 104mM در حالت تثبیت شده رسید؛ و Vmax آن از 0.63 (µmol / ml.min)-1 در حالت آزاد به 0.36 (µmol/ ml.min)-1 در حالت تثبیت شده رسید. پایداری دمایی آنزیم تثبیت ‌شده نسبت به آنزیم آزاد افزایش یافت و بعد از 60 دقیقه تحمل دمای 75 درجه سانتی گراد 45% از فعالیت اولیه خود را حفظ کرد. آنزیم تثبیت شده در pH برابر با 8 به مدت 12 ساعت توانست 92 % از فعالیت اولیه خود را حفظ نماید. آنزیم تثبیت ‌شده به پس از 30 روز ذخیره شدن در دمای 4 درجه سانتی گراد 64% از فعالیت اولیه خود را حفظ کرده بود.بحثکاهش km آنزیم پس از تثبیت نشان دهنده افزایش تمایل آنزیم به سوبسترا است. افزایش pH و دمای اپتیمم آنزیم تثبیت ‌شده، نشان می‌دهد که آنزیم در دمای بالاتر و pH قلیایی می‌تواند به میزان بالایی فعالیت داشته باشد. افزایش پایداری ذخیره‌ای و پایداری دمایی آنزیم نشان دهنده قابلیت استفاده کارآمد آن در بیوسنسورها پس از تثبیت است. نتایج به دست آمده در این مطالعه با سایر مطالعاتی که آنزیم‌های دیگری را بر روی نانوشیت های گرافن تثبیت کرده بودند، ازجمله آنزیم آلفا- گالاگتوزیداز، اسید پکتیناز و آلکالین پروتئاز هم‌خوانی داشت.
توصیفگر	:	لاکتوپراکسیداز
	:	گرافن اکساید
	:	پایداری آنزیم
	:	تثبیت
	:	نانوشیت ها
شناسه افزوده	:	‏ صمصام شریعت‏ ، ضیاالدین
	:	مفید‏ ، محمدرضا
	:	‏ ورشوساز‏ ،ژاله
شناسه افزوده	:	‏ دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی،درمانی استان اصفهان
عنوان ترجمه شده توسط فهرست نویس	:	Evaluation of the Stability of immobilized lactoperoxidase on graphene oxide nanosheets