بررسی ارتباط برهم کنش الگو های غذایی و شاخص های تن سنجی با خطر ابتلا به پوکی استخوان (استئوپروز) و ک...

منو

" بررسی ارتباط برهم کنش الگو های غذایی و شاخص های تن سنجی با خطر ابتلا به پوکی استخوان (استئوپروز) و کاهش تراکم املاح استخوان ( استئوپنی) "
/ صفیه میرزایی ؛مرتضی صفوی ؛ غلامرضا عسکری

نام مرکز	:	دانشگاه علوم پزشکی اصفهان
نوع مدرک	:	پایان نامه فارسی
زبان مدرک	:	فارسی
شماره رکورد	:	112573
شماره مدرک	:	‭ت۱۸۵۸۲
سرشناسه	:	میرزایی‏‏‏‏‏‏، صفیه
عنوان	:	بررسی ارتباط برهم کنش الگو های غذایی و شاخص های تن سنجی با خطر ابتلا به پوکی استخوان (استئوپروز) و کاهش تراکم املاح استخوان ( استئوپنی) [پایان‌نامه]
نویسنده	:	/ صفیه میرزایی
استاد راهنما	:	؛مرتضی صفوی
استاد مشاور	:	؛ غلامرضا عسکری
محل تحصیل	:	دانشکده تغذیه و علوم غذایی
سال تحصیل	:	، ‭۱۳۹۵‬
مقطع تحصیلی	:	کارشناسی ارشد
رشته تحصیلی	:	علوم تغذیه
صفحه شمار	:	ص: جدول
يادداشت	:	این یک پایان نامه تحقیقاتی با شماره‭ ۱۹۳۸۷۸ ‬است
يادداشت	:	الکترونیکی
چکيده	:	سابقه و هدف: استئوپروز از بزرگترین نگرانی های سلامت در دنیاست. باوجود نتایج مطالعات بسیاری مبنی بر اثر تغذیه بر سلامت استخوان، اثر متقابل آن با عواملی مانند ژنتیک و فاکتور های محیطی و تغذیه ای تاکنون بررسی نشده است. هدف این مطالعه بررسی ارتباط برهم کنش الگوهای غذایی و شاخص های تن سنجی (BMI, WHR)¹ با خطر ابتلا به استئوپروز و استئوپنی می باشد. مواد و روشها: در این مطالعه مقطعی دریافت های غذایی ۳۷۸ مرد و وزن، ۲۰- ۸۰ ساله (۲۴۷ نفر بیمار و ۱۳۱ نفر سالم) با استفاده از پرسشنامه تکرر مصرف مواد غذایی سنجیده شد. BMD ²با استفاده از دستگاه تراکم سنجی در نقاط مهره های کمری و گردن ران ارزایابی شد. الگوهای غذایی با روش تحلیل عاملی شناسایی شدند. میانگینهای دریافتهای غذایی با استفاده از general linear models (GLM) تعیین شدند و با استفاده از Analysis of Covariance (ANCOVA) مقایسه شدند. برای انجام آنالیزها BMI به دو گروه تقسیم شد: BMI بزرگتر از۲۵ و BMI کمتر مساوی ۲۵.یافته ها: پس از تعدیل مخدوشگر ها برهم کنش میانه بالای الگوی غذایی سال ۲۵ BMI> در مدل سوم معنی دار و شانس ابتلا( odds ratio and ۹۵% CI)( 0.43 (0.2-0.95) )دیده شد و در این افراد خطر ابتلا استئوپروز و استئوپنی ۵۷ % کاهش نشان داد(P=0.014).برهم کنش چاقی شکمی و الگوی غذایی سنتی پس از تعدیل مخدوشگر های احتمالی در افرادی که در میانه بالای این الگو قرار داشتند و فاقد چاقی شکمی بودند با افزایش ۳۴ -۸۶% خطر ابتلا به استئوپروز و استئوپنی همراه بود(P=0.159, P=0.162, P=0.366). خطر ابتلا برای کسانی که پیروی بالایی از الگوی غذایی غربی داشتند 5-27% گزارش شد( P=0.769, P=0.843).پس از تعدیل مخدوشگر ها میانگین BMD ناحیه مهره های کمری در کسانی که پیروی بیشتری از الگوی غذایی سالم داشتند بیشتر دیده شد(P=0.713). میانگین املاح استخوانی ناحیه گردن ران نیز در افرادی که در سهک سوم از الگوی غذایی سالم بودند بیشتر بود(P=0.885).نتایج حاصل از مطالعه ما نشان می دهدکسانی که در سهک دوم از الگوی غذایی سالم قراردارند در آنها خطر ابتلا به استئوپروز و استئوپنی کمتر است (P=0.686) اما افرادی که در سهک سوم از الگوی غذایی غربی یا سنتی قرار دارندشانس ابتلادر آنها 3-9% در الگوی غربی و 6% در الگوی غذایی سنتی بیشتر است (P=0.458, P=0.447_P=0.927 به ترتیب برای الگوی سنتی و الگوی غربی ).یافته های ما نشان می دهدکه کسانی که BMI>25 دارند خطر ابتلا در آنها ۴۸ -۶۲% کمتر است (P=0.014, P=0.009) و کسانی که چاقی شکمی دارند ۲۱ % کاهش را نشان می دهد (P=0.207).نتیجه گیری: اثر متقابل الگوهای غذایی و شاخص های تن سنجی با ابتلا به استئوپروز و استئوپنی در افرادی که BMI>25 داشتند و در میانه بالای مصرف الگوی غذایی سالم بودند با کاهش خطر ابتلا همراه بود
توصیفگر	:	الگو های غذایی
	:	پوکی استخوان
	:	استئوپروز
	:	استئوپنی
	:	کاهش تراکم املاح استخوان
	:	شاخص های تن سنجی
شناسه افزوده	:	صفوی‏‏‏‏، مرتضی ، استاد راهنما
	:	عسکری ‏‏‏‏ ، ‏غلامرضا ، استاد مشاور
شناسه افزوده	:	دانشکده تغذیه و علوم غذایی
عنوان ترجمه شده توسط فهرست نویس	:	Study of the association on interaction of dietary pattern and anthropometric indices with risk of osteoporosis and osteopenia