بررسی و مقایسه سه روش سدیشن وریدی با استفاده از فنتانیل + کتامین، فنتانیل + کتامین + پروپوفول و فنتانیل + کتامین + لیدوکائین در عمل جراحی کاتاراکت به روش فیکوامولسیفیکیشن تحت بیحسی توپیکال

/کامران کیان‌افراز; ؛ حسنعلی سلطانی، جلال هاشمی

خط مشی دسترسی

فارسی

X

X

جستجوی مدارک

X

تمام متن

X

منابع دیجیتالی

نام مرکز	:	دانشگاه علوم پزشکی اصفهان
نوع مدرک	:	پایان نامه فارسی
زبان مدرک	:	فارسی
شماره رکورد	:	97631
شماره مدرک	:	‭ت۹۶۲۱‬
شماره راهنما	:	‭WW،۲۶۰،ک۹۲۴ب،۱۳۸۴‬
سرشناسه	:	کیان‌افراز، کامران
عنوان	:	بررسی و مقایسه سه روش سدیشن وریدی با استفاده از فنتانیل + کتامین، فنتانیل + کتامین + پروپوفول و فنتانیل + کتامین + لیدوکائین در عمل جراحی کاتاراکت به روش فیکوامولسیفیکیشن تحت بیحسی توپیکال [پایان‌نامه]
نویسنده	:	/کامران کیان‌افراز
استاد راهنما	:	؛ حسنعلی سلطانی، جلال هاشمی
محل تحصیل	:	دانشکده پزشکی
سال تحصیل	:	، ‭۱۳۸۴‬
مقطع تحصیلی	:	رشته بیهوشی و مراقبتهای ویژه، دکترای تخصصی
صفحه شمار	:	‮خ، ‭۱۳‬ ص.‬
يادداشت	:	این پایان‌نامه قبلا به عنوان مقاله در مجله انجمن آنستزیولوژی و مراقبتهای ویژه ایران (سال‭۲۵ ‬، شماره‭۴۷ ‬، دوره دوم سال‭۱۳۸۳ ‬) به چاپ رسیده است
يادداشت	:	چاپی
چکيده	:	مقدمه: جراحی کاتاراکت شایعترین عمل در سالمندان می باشد. با توجه به شیوع بیماریهای همراه در این گروه سنی در مطالعات اخیر استفاده از بیحسی توپیکال به همراه سدیشن سیستمیک سبک در این عمل به منظور کاهش عوارض مورد توجه واقع شده است. داروهای مختلفی به صورت منفرد یا ترکیبی جهت این نوع از سدیشن مطرح شده اند. اما هنوز برتری یک روش به اثبات نرسیده است مطالعه حاضر با هدف مقایسه سه روش سدیشن از نظر میزان همکاری سطح سدیشن شدت، شدت درد، رضایتمندی بیمار و جراح، تغییرات همودینامیک، افت اشباع اکسیژن خون شریانی ، شدت تهوع و استفراغ و دلیریوم پس از عمل انجام شد. روش ها: در این مطالعه که بصورت کارآزمایی بالینی انجام شد،‭ ۱۵۰ ‬بیمار کاندیدای عمل جراحی کاتاراکت انتخاب و بصورت تصادفی به سه گروه مساوی تقسیم شدند. کلیه بیماران پس از توجیه کلامی، قطره چشمی تتراکایین‭ ۰/۵ ‬درصد بمنظور بیحسی توپیکال دریافت نمودند. سپس گروه اول فنتانیل ‭ ۱ - ۱/۵ Mg/kg‬بهمراه کتامین ‭ ۰/۲ mg/kg‬، بصورت داخل وریدی جهت ایجاد سدیشن، دریافت نمودند به ترکیب سدیشن فوق در گروه دوم انفوزیون پروپوفل ‭ ۱۰-۲۰ mg/kg/min‬و در گروه سوم لیدوکایین ‭ ۰/۷ mg/kg‬همگی بصورت داخل وریدی اضافه شد. سپس اطلاعات جمع آوری و آنالیز گردید. نتایج بیماران سه گروه از نظر خصوصیات دموگرافیک ، همودینامیک، رضایتمندی بیمار و جراح ، شدت تهوع و استفراغ و دلیریوم تفاوت معنی داری با یکدیگر نداشتند. فراوانی همکاری مطلوب بترتیب‭۷۰ ‬درصد،‭۷۶ ‬درصد و‭ ۷۶ ‬درصدو فراونی سدیشن مطلوب حین عمل بترتیب‭۸۰ ‬درصد‭۸۶ ‬درصد و‭۷۸ ‬درصد و میانگین شدت درد بترتیب‭ ۱/۷۸ + ۲/۶۸ ، ۱/۲ + ۲/۱۴ ‬و‭ ۲/۱۸ + ۰/۰۵ ‬بدست آمد که تفاوت معنی داری بین سه گروه مشاهده نشد. بحث: در برخی از مطالعات قبلی برتری یک روش بر روشهای دیگر مورد حمایت قرار گرفته است، ولی در مطالعه حاضر این موضوع به اثبات نرسید. به نظر می رسد در این پژوهش انتخاب صحیح بیماران، آماده سازی روانی قبل از عمل، انتخاب دوز مناسب، نحوه تجویز داروها، نوع ترکیب دارویی سازگار با هم و مهارت جراح، منجر به تاثیر یکسان در زمینه ایجاد سدیشن مطلوب شده باشد. مطالعات بیشتری در زمینه نحوه تاثیر این عوامل لازم است.
توصیفگر	:	۱. عمل آب مروارید.- کلیدواژه‌ها: خارج کردن آب مروارید
	:	بیحسی موضعی
	:	داروهای بیهوشی وریدی
	:	آرامبخشی با حفط هشیاری
	:	درد
	:	فن‌تانیل
	:	کتامین
	:	پروپوفول
	:	لیدوکائین
	:	داروهای بیهوشی وریدی
	:	فاکوامولسیفیکاسیون
	:	Anesthetics, Intravenous
	:	Anesthesia, Local
	:	Cataract Extraction
	:	Conscious Sedation
	:	Pain
	:	Fentanyl
	:	Ketamine
	:	Propofol
	:	Lidocaine
	:	Phacoemulsification
شناسه افزوده	:	سلطانی، حسنعلی، استاد راهنما
	:	هاشمی، جلال، استاد راهنما
شناسه افزوده	:	دانشکده پزشکی